คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1485/2492

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจมีอาวุธปืนไว้โดยไม่ได้รับอนุญาตทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีใบอนุญาตแล้ว แต่ขาดอายุ เมื่อคดีอยู่ระหว่างพิจารณาในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกา ได้มี พ.ร.บ.ผ่อนผันให้จดทะเบียนได้ อันเป็นคุณแก่ผู้ต้องหาแล้ว ก็ต้องยกประโยชน์นั้นให้แก่ผู้ต้องหา (อ้างฎีกาที่ 766 / 2490)

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒๗ พ.ค.๒๔๙๐ เจ้าพนักงานได้อาวุธปืนแก๊ปบรรจุปากจากจำเลย ๑ กระบอกโดยใบอนุญาตประจำปืนของกลางขาดอายุความ จำเลยมิได้นำปืนมาขอรับอนุญาตใหม่ภายในกำหนดวันที่ ๘ ธันวาคม ๒๔๙๐ ซึ่งเป็นวันครบกำหนดตามมาตรา ๘๖ แห่ง พ.ร.บ.อาวุธปืน ๒๔๙๐ จำเลยจึงบังอาจมีอาวุธปืนรายนี้ไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ๒๔๙๐ มาตรา ๗,๗๒ และริบของกลาง จำเลยรับสารภาพ แต่คัดค้านว่าไม่ควรริบอาวุธปืน ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลย ๒๕ บาทตามฟ้อง แต่เห็นว่าปืนนี้จำเลยได้รับอนุญาตให้มีและใช้แล้ว แต่ในใบอนุญาตขาดอายุ จึงไม่ควรริบ

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เมื่อคดีอยู่ระหว่างอุทธรณ์ได้มีพ.ร.บ.อาวุธปืน (ฉะบับที่ ๒) ๒๔๙๑ ออกใช้ผ่อนผันให้ผู้มีอาวุธปืนซึงได้รับอนุญาตตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ๒๔๗๗ มาแล้ว แต่ในอนุญาตสิ้นอายุลงก่อนวันใช้ พ.ร.บ.นี้ให้นำมาขอรับใบอนุญาตใหม่ภายใน ๙๐ วัน โดยไม่ต้องรับโทษ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อคดีตกอยู่ระหว่างพิจารณาในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกา ได้มี พ.ร.บ.ผ่อนผันให้จดทะเบียนได้ อันเป็นคุณแก่ผู้ต้องหา ก็ต้องยกประโยชน์นี้ให้แก่ผู้ต้องหา

พิพากษายืน