คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1495/2500

จำเลยใช้กำลังทำร้ายนายเทียม โดยต่อสู้กันแต่นายเทียมไม่มีบาดเจ็บ จำเลยยังไม่ผิดตามกฏหมายลักษณะอาญา มาตรา 338(3) เพราะไม่เป็นการบังอาจ.

โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๙ เวลากลางคืน จำเลยทั้งสองได้บังอาจใช้กำลังกายทำร้ายร่างกายกัน โดยนายเทียมใช้กำลังกายทำร้ายร่างกายนายเวียนบาดเจ็บ ส่วนนายเวียนใช้กำลังกายทำร้ายนายเทียมไม่บาดเจ็บ จึงขอให้ลงโทษนายเวียน จำเลยตามกฏหมายลักษณะอาญา มาตรา ๓๓๘

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่านายเวียนทำร้ายนายเทียมไม่ถึงบาดเจ็บ และไม่เป็นการบังอาจ เพราะมิได้ทำร้ายฝ่ายเดียว ไม่ผิดตามกฏหมายลักษณะอาญา มาตรา ๓๓๘(๓) จึงพิพากษาให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์และศาลฏีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นโดยเหตุผลเดียวกัน.