คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 15/2471

ไม่คัดค้านพินัยกรรมเสียแต่แรกจะมาคัดค้านเมื่อปกครองแล้ว 10 ปีไม่ได้

เดิม อ. ทำพินัยกรรมยกทรัพย์ให้ โจทก์ซึ่งเปนบุตร์ และ ช. บิดา จำเลย โจทก์ยอมรับว่า ช. มีสิทธิได้รับมฤดก จึงได้ปกครองทรัพย์มฤดกมาด้วยกันเปนเวลา ๑๐ ปี แลได้ เอาทรัพย์นั้นซื้อสวนยางแห่งหนึ่ง ต่อมา ช.ตาย โจทก์ฟ้องขับไล่ จำเลย ซึ่งเปนบุตร์ ช. แลคัดค้านมาในฎีกาว่า พินัยกรรมนั้นไม่ชอบด้วย กฎหมาย

ศาลฎีกาตัดสินว่าโจทก์ไม่คัดค้านพินัยกรรมนั้นเสียแต่แรก ยอมให้ ช. ปกครองมาตั้ง ๑๐ ปี เช่นนี้ สวนยางจึงเปนกรรมสิทธิแก่ โจทก์กับ ช. บิดา จำเลยที่ ศาลอุทธรณ์ตัดสินให้แบ่งสวนกันคนละครึ่งระหว่าง โจทก์กับ จำเลยนั้นชอบแล้ว