คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 15/2485

คดีที่มิใช่คดีที่มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไปคำรับสารภาพของจำเลยย่อมฟังได้ นอกจากจะเห็นว่าคำรับไม่เป็นจริงฟ้องว่าเจ้าทุกข์บาดเจ็บถึงทุพพลภาพและทนทุกข์เวทนากล้า ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดังปกติเกินกว่า 20 วัน จำเลยรับสารภาพและว่าบาดแผลของผู้เสียหายสาหัสจริงตามฟ้อง ดังนี้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายสาหัสได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายเจ้าทุกข์มีบาดเจ็บถึงทุพพลภาพ และทนทุกข์เวทนากล้าไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดังปกติเกินกว่า ๒๐ วัน จำเลยรับสารภาพตลอดข้อหา บาดแผลของผู้เสียหายสาหัสจริงตามฟ้อง ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าตามใบชันสูตร์ปรากฎว่าผู้เสียหารรักษาตัวที่โรงพยาบาล ๑๐ วัน ทุเลาอีก ๑๕ วัน ไม่ได้ความอย่างอื่นว่าเป็นบาดแผลสาหัสอย่างใดจึงลงโทษจำเลยตามกฎหมายสักษณอาญามาตรา ๒๕๔ จำคุก ๙ เดือน

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้มิใช่คดีที่มีอัตราโทษอย่างสูงตั้งแต่ ๑๐ ปีขึ้นไป ฉะนี้นคำรับของจำเลยย่อมฟังได้ และความเจ็บป่วยของผู้เสียหายทำให้ไม่สามารถประกอบการอาชีพโดยปกติได้เกินกว่า ๒๐ วัน ย่อมเป็นบาดแผลสาหัสตามมาตรา ๒๕๖ แล้ว และไม่มีอะไรแสดงว่าจำเลยรับสารภาพนอกเหนือความจริง คำรับของจำเลยจึงฟังได้ว่า ได้ทำร้ายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บสาหัสจริง จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๕๖ (๘)