คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1506/2497

มาตรา 58 ทวิแห่ง ก.ม.ลักษณะอาญา เป็นองคโทษอย่างเดียวกับมาตรา 60 จะนำมาหักกลบลบกับโทษที่เพิ่มตามมาตรา 72 ไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามลักทรัพย์และขอให้เพิ่มโทษด้วย

จำเลยรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๘๘,๖๐ ให้จำคุก ๒ ปี จำเลยอายุเพียง ๑๙ ปี ให้ลดอัตราโทษหนึ่งในสามตามมาตรา ๕๘ ทวิ เพิ่มโทษหนึ่งในสามตามมาตรา ๗๒ โทษเพิ่มและลดฐานเป็นเด็กหักกลบลบกันไป คงจำคุก ๒ ปีลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่งคงจำคุก ๑ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่ามาตรา ๕๘ ทวิ เป็นองค์โทษเช่นเดียวกับมาตรา ๖๐ จะหักกลบลบกับโทษที่เพิ่มไม่ได้ จึงพิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๘๘,๖๐ ให้จำคุก ๒ ปีลดมาตราส่วนโทษให้จำเลย ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๕๘ ทวิคงจำคุก ๑๖ เดือน เพิ่มโทษจำเลย ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๒ คงจำคุก ๒๑ เดือน ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่งคงจำคุก ๑๐ เดือน ๒๐ วันนอกนั้นยืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ชอบแล้ว

พิพากษายืน