คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1511/2482

เมื่อศาลพิจารณาพิพากษาคดีแล้วพะยานจะกลับมายื่นคำร้องขอถอนคำให้การไว้นั้นไม่ได้ เหตุการณ์เกิดขึ้นตั้ง 50 ปี มาแล้วนั้น ศาลรับฟังพะยานที่ได้รับคำบอกเล่ามาได้.

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาทซึ่งเป็นของพระยาสุรนันทน์นิวัทธกุล ๆ วายชนม์ โจทก์เป็นผู้จัดการมฤดก

จำเลยให้การต่อสู้กรรมสิทธิ์

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้วเห็นว่า จำเลยไม่มีกรรมสิทธิ์ในที่ดินรายพิพาทนี้จึงพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวาร

จำเลยฎีกา ก่อนวันนัดแถลงคารม นางแจ้งพะยานโจทก์ได้ยื่นคำร้องต่อศาลฎีกาว่าที่ให้การไว้ที่ศาลแพ่งนั้นไม่จริงขอถอน ศาลฎีกาเห็นว่า หากเป็นคำร้องของนางแจ้งจริงแต่เมื่อพะยานเบิกความต่อศาลเสร็จแล้ว จนศาลได้พิพากษาคดีไปแล้วจะถอนคำเบิกความนั้นไม่ได้ส่วนข้อที่จำเลยกล่าวว่าพะยานโจทก์หลายปากแต่พะยานได้รับคำบอกเล่านั้น ศาลฎีกาเห็นว่าในเรื่องชะนิดนี้ซึ่งมีเหตุการณ์เกิดขึ้นตั้ง ๕๐ ปีย่อมจะต้องเป็นเช่นนั้น แต่นอกจากพะยานบุคคลแล้ว โจทก์ยังมีพะยานเอกสารประกอบจึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลล่าง