คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1518/2492

จำเลยซื้อซุงเหลี่ยมเนื้อไม้ 2.90 ลูกบาศก์เมตรจากผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ตัดฟันไม้ซึ่งผู้ขายเลื่อยปีกทำเป็นซุงเหลี่ยมก่อนเคลื่อนที่จากที่ทำไม้ การกระทำของผู้ขายเข้าข้อยกเว้นไม่ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานตามมาตรา 50 ข้อ 1 พ.ร.บ.ป่าไม้ 2484. การที่จำเลยมีซุงเหลี่ยมรายนี้ไว้ในครอบครอง จึงไม่มีผิด

ความว่า จำเลยมีซุงเหลี่ยม ซึ่งจำเลยซื้อจากนายจ่วน ๆ เป็นผู้รับอนุญาตให้ตัดฟันไม้ตะเคียน นายจ่วนตัดฟันแล้วเลื่อยปีกทำเป็นซุงก่อนเคลื่อนที่จากที่ทำไม้ โจทก์จึงฟ้องหาว่าจำเลยมีซุงเป็นไม้แปรรูป เนื้อไม้ 2.93 ลูกบาศก์เมตร เป็นการฝ่าฝืนกฎหมายขอให้ลงโทษ จำเลยปฏิเสธ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของนายจ่วนเข้าข้อยกเว้น ไม่ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานตามมาตรา 50 ข้อ 1 พระราชบัญญัติป่าไม้ 2484 การที่จำเลยมีซุงเหลี่ยมรายนี้ไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตก็ไม่มีผิด

พิพากษายืน