คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1519/2492

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า ภรรยาโจทก์ตายในคืนวันที่ 2 พฤษภาคม 2490 รุ่งขึ้นจำเลยเก็บเอาทรัพย์ของภรรยาโจทก์รวมทั้งทรัพย์ของโจทก์ไป โดยอ้างว่าจะไปเก็บไว้ให้ โจทก์ก็เลยมอบให้จำเลยเป็นผู้รักษาทรัพย์เหล่านั้น ต่อมา เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2490 เวลากลางวัน โจทก์ทวงเอาทรัพย์คืน แต่จำเลยกลับปฏิเสธว่าไม่ได้รับมอบทรัพย์ไว้จากโจทก์ ทั้งนี้โดยจำเลยมีเจตนาทุจริตเบียดบังยักยอกเอาทรัพย์เหล่านั้นไว้ เพื่ออาณาประโยชน์ของจำเลย ดังนี้ฟ้องของโจทก์ไม่ได้กล่าวหาว่า จำเลยยักยอกวันไหน จึงเป็นฟ้องไม่สมบูรณ์

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานยักยอกทรัพย์ จำเลยปฏิเสธศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องในข้อเท็จจริง ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องไม่สมบูรณ์ คงพิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์กล่าวในฟ้องว่า ภรรยาโจทก์ถูกฆ่าตายในคืนวันที่ 2 พฤษภาคม 2490 รุ่งขึ้นจำเลยเก็บเอาทรัพย์ของภรรยาโจทก์รวมทั้งทรัพย์ของโจทก์ด้วย อ้างว่าจะไปเก็บไว้ให้โจทก์โจทก์ก็เลยมอบให้จำเลยเป็นผู้รักษาทรัพย์เหล่านั้น ต่อมาเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2490 เวลากลางวันโจทก์ทวงถามเอาทรัพย์คืน แต่จำเลยกลับปฏิเสธว่า ไม่ได้รับมอบไว้จากโจทก์ ทั้งนี้โดยจำเลยมีเจตนาทุจริตเบียดบังยักยอกเอาทรัพย์เหล่านั้นไว้เป็นอาณาประโยชน์ของจำเลย ดังนี้ ตามฟ้องโจทก์ไม่ได้กล่าวหาว่าจำเลยยักยอกเมื่อวันที่3 กรกฎาคม 2490 โจทก์หาว่าจำเลยยักยอกวันไหน ไม่แจ้งในฟ้อง

พิพากษายืน