คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1524/2508

ในคำฟ้องช่องจำเลย โจทก์เขียนว่านายจรินทร์จันทรศิลปินในฐานะส่วนตัวและในฐานะผู้ปกครองเด็กหญิงนวลจันทร์จันทรศิลปิน ผู้เยาว์ ดังนี้ ถือว่าโจทก์ได้ฟ้องเด็กหญิงนวลจันทร์โดยนายจรินทร์เป็นผู้ปกครองด้วย

เมื่อจำเลยผู้หนึ่งเป็นผู้เยาว์และศาลได้ดำเนินกระบวนพิจารณาจนพิพากษาคดีไปแล้ว โดยมิได้สั่งให้แก้ไขข้อบกพร่องในเรื่องความสามารถ ศาลอุทธรณ์ย่อมมีอำนาจสั่งให้แยกคดีที่จำเลยเป็นผู้เยาว์ออกเป็นคดีหนึ่งต่างหาก และให้ดำเนินการใหม่ให้ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 56 แล้วพิพากษาใหม่ได้

โจทก์ฟ้องเรียกมรดกของบิดาโจทก์จากเด็กหญิงนวลจันทร์ซึ่งอยู่ในความปกครองของนายจรินทร์จำเลย

จำเลยทั้งสองให้การต่อสู้ว่า ทรัพย์พิพาทตกได้แก่เด็กหญิงนวลจันทร์จำเลยตามพินัยกรรมของมารดาแล้ว ส่วนนายจรินทร์จำเลยมิได้เกี่ยวข้องกับทรัพย์พิพาทเป็นส่วนตัว

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเด็กหญิงนวลจันทร์จำเลยมีอายุเพียง 10 ปีเศษ จึงเป็นผู้ไร้ความสามารถตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 56 ประกอบด้วยมาตรา 1(12) นายจรินทร์จำเลยมิใช่ผู้ปกครองหรือผู้แทนโดยชอบธรรมของเด็กหญิงนวลจันทร์จำเลยจึงให้แยกคดีที่เด็กหญิงนวลจันทร์เป็นจำเลยออกเป็นคดีต่างหากอีกคดีหนึ่ง และให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้นเฉพาะคดีสำหรับตัวเด็กหญิงนวลจันทร์จำเลยให้ดำเนินการใหม่ให้ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 56 แล้วพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกาว่า โจทก์ฟ้องแต่นายจรินทร์ทั้งในฐานะส่วนตัวและในฐานะเป็นผู้ปกครองเด็กหญิงนวลจันทร์เท่านั้น มิได้ฟ้องเด็กหญิงนวลจันทร์ด้วย และศาลอุทธรณ์มีอำนาจสั่งให้แก้ไขข้อบกพร่องในเรื่องความสามารถเองได้ ไม่ควรสั่งให้แยกฟ้องใหม่

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ฟ้องเด็กหญิงนวลจันทร์โดยนายจรินทร์เป็นผู้ปกครองด้วยส่วนการแก้ไขข้อบกพร่องในเรื่องความสามารถก็มีความเห็นเช่นศาลอุทธรณ์พิพากษายืน