คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1536/2500

กรณีที่ผู้ซื้อรู้ถึงการรอนสิทธิอยู่แล้วในเวลาซื้อขาย

รับซื้อที่ดินติดภาระจำนองในการขายทอดตลาดตามคำสั่งของศาล ถึงแม้จะซื้อโดยสุจริตและเสียสินจ้างก็ไม่ทำให้ภาระจำนองหลุดพ้น เพราะเป็นการขายเฉพาะสิทธิเท่าที่มีอยู่ของเจ้าของที่ดิน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยที่ ๑ จำนองที่ดินมือเปล่า ๑ แปลงไว้กับโจทก์โดยได้ทำหนังสือและจดทะเบียนการจำนองต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ จำเลยยังมิได้ไถ่ถอนการจำนองและมิได้ชำระดอกเบี้ยเลย ต่อมาเจ้าหนี้สามัญของจำเลยที่ ๑ นำเจ้าพนักงานบังคับคดีของศาลยึดที่ดินแปลงนี้ขายทอดตลาด จำเลยที่ ๒ รับซื้อไว้โดยทราบแล้วว่าที่ดินติดภาระจำนอง จึงขอให้ศาลบังคับจำเลยทั้งสองชำระหนี้จำนองรายนี้

จำเลยที่ ๑ ให้การว่าได้จำนองที่ดินและค้างชำระดอกเบี้ยจริง และว่าจำเลยที่ ๒ รับซื้อไว้โดยรู้ว่าที่ดินติดภาระจำนอง

จำเลยที่ ๒ ให้การว่าไม่ต้องรับผิด เพราะซื้อที่ดินจากการขายทอดตลาดของศาล ทั้งซื้อไว้โดยสุจริตมีสินจ้างและไม่ทราบว่าติดภาระจำนองด้วย

ศาลจังหวัดพิจิตรพิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระหนี้จำนอง

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ ๒ ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จำะเป็นการขายทองตลาดตามคำสั่งศาล แต่ไม่ปรากฎว่าโจทก์ผู้เป็นเจ้าหนี้จำนองได้ยอมให้ขายทอดตลาดโดยปลดจำนอง การซื้อโดยสุจริตและเสียสินจ้างไม่ทำให้ภาระจำนองหลุดพ้น เพราะเป็นการขายเฉพาะสิทธิของเจ้าของที่ดินเท่าที่มีอยู่ ตามประกาศของเจ้าพนักงานบังคับคดีก็มีเงื่อนไขในการขายว่า ไม่รับรองและไม่รับผิดในเรื่องรอนสิทธิ ผู้ซื้อมีหน้าที่ต้องระวังเอง จึงพิพากษายืน.