คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1536/2513

จำเลยและผู้ตายต่างไปเที่ยวในงานวัด แล้วเกิดเรื่องท้าทายจนเกือบจะชกต่อยกันแต่มีคนห้ามจึงเลิกรากันไปตอนหนึ่ง ต่อมาผู้ตายกับพวกเดินเที่ยวเตร่พบจำเลยที่หน้าโรงครัวในงานนั้นผู้ตายเข้าชกจำเลยก่อนถูกที่หน้าอก 1 ที จำเลยเดินหนีเข้าโรงครัวหยิบมีดที่ใช้หั่นผักผู้ตายตามเข้าไปจำเลยร้องห้าม อย่าเข้าไป แล้วเดินไปทางตะวันออก ผู้ตายตามไปเงื้อมีดจะแทง จำเลยจึงแทงผู้ตายไป 1 ที โดยถือมีดเหวี่ยงไปข้างหลังถูกผู้ตายเซและล้มลง ดังนี้ การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2511 เวลากลางคืนหลังเที่ยง จำเลยได้ใช้มีดแทงนายประดิษฐ์ กลิ่นหอม หรือขนอมโดยเจตนาฆ่า จนถึงแก่ความตายสมเจตนา เหตุเกิดที่ตำบลขนอม อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 จำคุก 20 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เป็นป้องกันพอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงฟังว่า ก่อนเกิดแทงกันนี้ ผู้ตายกับจำเลยมีเรื่องในงานเกือบจะชกต่อยกันแล้ว แต่นายวิเชียรห้ามเสียจึงเลิกรากันไปแล้วผู้ตายกับนายพิบูลย์จึงมาพบนายเพิ่มศักดิ์กับนายนิคมผู้ตายเล่าว่าเพื่อนรวนเอา แสดงว่าผู้ตายยังโกรธจำเลยอยู่ ต่อมาพวกผู้ตายดังกล่าวกินข้าวเสร็จแล้วจึงออกเดินเที่ยวเตร่มาถึงหน้าโรงครัวในงาน ผู้ตายเข้ามาชกจำเลยก่อน ถูกที่หน้าอก 1 ที จำเลยเดินหนีเข้าโรงครัว และหยิบมีดที่ใช้หั่นผักผู้ตายตามเข้าไป จำเลยร้องห้ามว่าอย่าเข้ามาแล้วเดินไปทางตะวันออกผู้ตายตามไปเงื้อมีดจะแทง จำเลยจึงแทงผู้ตายไป 1 ที โดยถือมีดเหวี่ยงไปข้างหลัง ผู้ตายเซและล้มลง ดังนี้ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการป้องกันสิทธิของตนให้พ้นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมาย และเป็นภยันตรายใกล้จะถึง และได้กระทำพอสมควรแก่เหตุ เป็นป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย

พิพากษายืน