คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1538/2500

แม้จะฟังว่าจำเลยได้กล่าวลับหลังโจทก์ว่า "ไม่ใช่พ่อแม่หรือโคตรพ่อโคตรแม่อะไรนี่" ก็ยังไม่เรียกว่าเป็นการดูถูกดูหมิ่นอย่างร้ายแรงประการใด เพียงแต่กล่าวคำไม่สุภาพว่าโจทก์มิใช่เป็นบุพการีเท่านั้น จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุเนรคุณยังไม่ได้

ใบแต่งทนายเมื่อได้ยื่นต่อศาล ศาลยอมให้ดำเนินกระบวนพิจารณาตลอดมา ดังนี้ ย่อมเป็นการแสดงว่าอนุญาตอยู่ในตัวแล้ว ทนายจำเลยจึงมีอำนาจดำเนินคดีในฐานะทนายจำเลย

โจทก์ฟ้องว่าได้รับจำเลยมาเลี้ยงดูอย่างบุตรและลงชื่อจำเลยเป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ที่ดินโฉนดที่ 2630 เนื้อที่ 45 ไร่ 2 งาน 80 วา อยู่ที่อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรีร่วมกับโจทก์และนางอั้ว ก่อนฟ้องคดีนี้จำเลยหนีตามชายไปเป็นเหตุให้เสื่อมเสียเกียรติยศชื่อเสียงและวงศ์สกุลโจทก์ให้กลับมาสมัครสมาจำเลยกับด่าว่าหมิ่นประมาทโจทก์ และสมคบกับนายอินนำความเท็จไปกล่าวหาโจทก์ว่าลักทรัพย์การกระทำของจำเลยดังกล่าวเป็นการเนรคุณต่อโจทก์ ขอให้เพิกถอนการให้

จำเลยปฏิเสธว่าไม่เคยประพฤติผิดเป็นการเนรคุณต่อโจทก์ตามฟ้องเลย และต่อสู้อย่างอื่นอีกหลายประการ

ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยมิได้ประพฤติเนรคุณ ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่าจำเลยกล่าวคำหมิ่นประมาทอย่างร้ายแรง และทนายความของจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากศาล

ศาลฎีกาไม่เชื่อว่าจำเลยได้กล่าวถ้อยคำว่า "ไม่ใช่พ่อแม่หรือโคตรพ่อโคตรแม่อะไรนี่" แม้จะฟังว่าจำเลยกล่าวเช่นนั้นลับหลังโจทก์ก็ไม่เรียกว่าเป็นดูถูกดูหมิ่นอย่างร้ายแรงประการใด เพียงแต่กล่าวคำไม่สุภาพว่าโจทก์มิใช่เป็นบุพพการีเท่านั้น

ส่วนใบแต่งทนายนั้นเมื่อได้ยื่นต่อศาล ๆ ยอมให้ดำเนินกระบวนพิจารณาตลอดมา ย่อมเป็นการแสดงว่าอนุญาตอยู่ในตัวแล้วพิพากษายืน