คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 154/2480

ในคดีอาญาเมื่อสืบพะยานจำเลยเสร็จแล้วศาลมีอำนาจเรียกพะยานมาสืบเพิ่มเติมได้โดยอาศัยประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.187 เมื่อวิธีพิจารณาข้อใดในประมวลวิธีพิจารณาอาญามิได้บัญญัติไว้โดยฉะเพาะให้นำบทบัญญัติในประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับเท่าที่พอจะใช้บังคับได้

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าจำเลยมีผิดตามกฎหมายอาญา ม.๒๙๙ ฐานชิงทรัพย์ ให้จำคุกรวมทั้งที่เพิ่มโทษตาม ม.๗๒ ไว้ ๔ ปี

จำเลยฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า ที่ศาลชั้นต้นเรียกพะยานมาสืบเพิ่มเติมภายหลังเมื่อสืบพะยานจำเลยเสร็จแล้ว ไม่ชอบด้วยประมวลพิจารณาความอาญา ม.๒๒๔ แต่อาศัย ม.๑๘๗ แห่งประมวลพิจารณาความแพ่ง แต่อาศัยประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๕ ให้นำบทในประมวลวิธีพิจารณาข้อใด ในประมวลวิธีพิจารณามิได้บัญญัติไว้โดยฉะเพาะ ฉะนั้นฎีกาของจำเลยจึงฟังไม่ขึ้นให้ยกเสีย