คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1552/2479

คำของพะยานผู้เชี่ยวชาญนั้นศาลไม่จำต้องรับฟังเสมอไป ต้องแล้วแต่คุณสมบัติความรู้ความชำนาญประกอบฉับความหนักเบาแห่งความเห็นที่ยืนยัน

จำเลยต้องหาว่าลักทรัพย์ไปรวมราคา ๙๐ บาท หลักฐานในข้อนี้ปรากฎแต่เพียงว่ามีรอยนิ้วมือตามกะจกที่เก็บของ โจทก์นำพะยานผู้เชี่ยวชาญมาเบิกความว่าเมื่อเทียบกับลายนิ้วมือของจำเลยแล้ว มีลักษณเหมือนกัน กับกล่าวว่ารอยนิ้วมือเพียงนิ้วเดียวขอให้มีลายเส้นชัด ก็อาจตรวจสอลยืนยันได้ แลเรื่องนี้พะยานไม่ได้ยืนยันว่าเป็นลายนิ้วมือของจำเลยเป็นแต่ความสันนิษฐาน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในเรื่องความเห็นของผู้เชี่ยวชาญนั้น พะยานต้องให้การตามความรู้และความชำนาญ และศาลจะรับฟังเพียงใดนั้นก็ย่อมแล้วแต่คุณสมบัติและความรู้ความชำนาญของพะยานประกอบด้วยความหลักเบาแห่งความเป็นแต่สันนิษฐานตามหลักวิชามิได้ยืนยันแน่นอน จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ให้ยกฟ้องโจทก์