คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1559/2493

ผู้บริโภคสั่งซื้อเครื่องบริโภคเป็นพิเศษ ผู้ค้าก็จัดให้ตามต้องการและคิดราคาเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษเช่นนี้ จะถือว่าขายเครื่องบริโภคเกินกว่าราคาควบคุม ฝ่าฝืน พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควรไม่ได้

จำเลยรับเงินจากผู้ซื้อเครื่องบริโภคแล้ว ไม่ได้ทำใบรับเงินให้แก่ผู้ซื้อเมื่อปรากฏว่า จำเลยเป็นเพียงผู้รับใช้และมีคนอื่น มีหน้าที่รับเงินและออกใบรับเงินในร้านนั้น ดังนี้ จะเอาผิดแก่จำเลยฐานไม่ออกใบรับเงินไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขายอาหารเกินกว่าราคาควบคุมแก่นายประสิทธิ ชูพินิจผู้ซื้อ และเมื่อนายประสิทธิชำระค่าอาหาร 40 บาทให้แก่จำเลย ๆ ไม่ออกใบรับเงินให้แก่นายประสิทธิอีกขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติป้องกันการค้ากำไรเกินควร มาตรา 8, 17, 18 และประมวลรัษฎากร 2481 มาตรา 105, 106, 107พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร 2482 มาตรา 18

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยยังไม่มีความผิดพิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ความประสงค์ของพระราชบัญญัติป้องกันการค้ากำไรเกินควรและประกาศของคณะกรรมการฯ นั้น ก็เพื่อมิให้ผู้ค้าเรียกเอาราคาแพงเกินสมควร เพราะจะเป็นการเดือดร้อนแก่ประชาชนผู้บริโภค แต่ในเรื่องนี้ปรากฎว่าผู้บริโภคสั่งซื้อเครื่องบริโภคเป็นพิเศษ ผู้ค้าก็จัดให้ตามต้องการ และคิดราคาเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษเช่นนี้ ย่อมไม่มีทางที่จะให้เห็นว่า เป็นการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติหรือประกาศที่กล่าวข้างต้น หรือเป็นการเดือดร้อนแก่ผู้บริโภคอย่างใด

ส่วนเรื่องการไม่ออกใบรับเงิน ศาลล่างฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเป็นผู้รับใช้ และมีคนอื่นในร้านเป็นผู้ออกใบรับเงิน จึงจะเอาผิดแก่จำเลยในฐานนี้ไม่ได้เช่นเดียวกัน

จึงพิพากษายืน ให้ยกฎีกาโจทก์