คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1561/2499

จำเลยกระทำอย่างไรเป็นปัญหาข้อเท็จจริง แต่การกระทำนั้นจะเป็นความผิดหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ในการวินิจฉัยข้อกฎหมายจำต้องอาศัยข้อเท็จจริงต่างๆประกอบ เมื่อขาดข้อเท็จจริงบางอย่างเช่นขวากวางห่างหัวคันนาเพียงใด แล้วก็หาอาจวินิจฉัยได้ไม่ว่าจำเลยมีเจตนาจะให้ผู้เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก

โจทก์ฟ้องจำเลยให้การรับสารภาพฟังได้ว่าจำเลยใช้ขวากปักไว้ริมคันนาในเขตนาของจำเลยเพื่อมิให้ผู้อื่นลงไปเหยียบย่ำต้นข้าวในนา นายเกิดเดินไปตามคันนาลื่นล้มเท้าถูกขวากมีบาดเจ็บ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นผิดตามกฎหมายที่ฟ้อง ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าตามข้อเท็จจริงที่แสดงไว้ข้างต้นจำเลยควรจะมีความผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 254

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าจำเลยมีเจตนาหรือไม่ที่จะให้ผู้ที่เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก ข้อนี้มีปัญหา ในการวินิจฉัยปัญหาข้อนี้ต้องอาศัยข้อเท็จจริงต่าง ๆ เช่นข้อเท็จจริงที่ว่าขวากนั้นวางห่างคันนามากน้อยเพียงใดเป็นต้น ข้อเท็จจริงข้อนี้ไม่ปรากฏจึงวินิจฉัยไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาที่จะให้ผู้ที่เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก นายเกิดได้รับบาดเจ็บจากขวากจึงมิใช่เนื่องมาจากการกระทำโดยเจตนาของฝ่ายจำเลย ๆ ไม่มีความผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 254 พิพากษายืน