คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1571/2493

อัยการโจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ถ้าทางพิจารณาได้ความว่าเป็นเรื่องวิวาทที่ไม่รู้ว่าใครทำใครแล้ว ศาลก็ต้องยกฟ้อง แต่ถ้าปรากฏว่าในกรณีวิวาทนั้น จำเลยเป็นผู้ทำร้ายผู้ตายมีบาดเจ็บ อันเป็นความผิดส่วนหนึ่งในข้อหาแล้ว ศาลก็ย่อมลงโทษจำเลยฐานทำร้ายผู้ตายถึงบาดเจ็บตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254 ได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยทั้ง 5 คนสมคบกันทำร้ายนายพุ่มสีวันทองตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 249, 63

นายหน่วง เพ็งเพ็ชร, นายแหน่งจำเลยให้การว่า ได้แทงนายพุ่มเพื่อป้องกันชีวิตนายหน่วง จำเลยอื่นปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นฟังว่าเป็นเรื่องวิวาท มีผู้ถูกทำร้ายตายตามมาตรา 253 จะลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษนายหน่วง, นายแหน่งจำเลยตามมาตรา 254 จำคุกจำเลยคนละ 1 ปี

นายหน่วง, นายแหน่งจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนา ถ้าทางพิจารณาได้ความว่า เป็นเรื่องวิวาทที่ไม่รู้ว่าใครทำร้ายแล้ว ศาลก็ต้องยกฟ้อง แต่ในเรื่องนี้ แม้มูลเหตุจะเกิดจากการวิวาท ทางพิจารณาก็ยังได้ความว่า จำเลยทำร้ายผู้ตาย อันเป็นความผิดส่วนหนึ่งในข้อหา จะว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความตามทางพิจารณาต่างไปจากที่โจทก์กล่าวในฟ้องไม่ได้ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา 254 ชอบแล้ว ศาลฎีกาพิพากษายืน