คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 158/2474

ความผิดอย่างไรควรส่งไปต่างจังหวัด การส่งไปต่างจังหวัดหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาล จำเลยต้องโทษมาแล้ว 3 ครั้ง ระยะที่จำเลยทำผิดครั้ง 1 ๆ ห่างไกลกันมาก แลพ้นโทษครั้งที่ 3 แล้วถึง 3 เดือน โจทก์จึงฟ้องของให้ส่งไปต่างจังหวัด ศาลไม่ส่ง

คดีนี้โจทก์ขอให้ส่งจำเลยไปอยู่ต่างจังหวัดตาม พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัด โดยจำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว ๓ ครั้ง คือครั้งที่ ๑ โทษฐานสมรู้ในการชิงทรัพย์ จำคุก ๑ ปี ๔ เดือน ๑ วัน พ้นโทษจนเกือน ๑๔ ปี ครั้งที่ ๒ โทษฐานรับของโจรจำคุก ๑ ปี ๒ วัน พ้นโทษมา ๘ ปี ครั้งที่ ๓ โทษฐานต่อสู้แลหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานจำคุก ๔ เดือน และพ้นโทษครั้งที่ ๓ นี้มาแล้วถึง ๓ เดือน โจทก์จึงฟ้องคดีนี้

ศาลเดิมตัดสินให้ส่งจำเลยไปอยู่ต่างจังหวัด

ศษลอุทธรณ์เห็นว่าความผิดของจำเลยไม่ควรส่งไปต่างจังหวัด และระยะที่จะเลยทำผิดก็ห่างไกลกัน ทั้งจำเลยพ้นโทษครั้นสุดท้ายไปแล้วตั้ง ๓ เดือนโจทก์จึงได้ฟ้อง จึงตัดสินกลับให้ยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาเห็นว่า ตา พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัด ม.๓ ให้อำนาจศาลที่จะใช้ดุลยพินิจในการส่งจำเลยไปต่างจังหวัดหรือไม่ เห็นว่ายังไม่มีเหตุจะส่งไปอยู่ต่างจังหวัด จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์