คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1582/2545

ที่จำเลยอุทธรณ์ว่า การรักษาตามวิธีการของผู้เป็นแพทย์ผู้เป็นพยานโจทก์เป็นการรักษาที่ผิดวิธี จึงไม่ใช่ค่ารักษาพยาบาลตามความจำเป็น ไม่ใช่ข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ต้องห้ามไม่ให้อุทธรณ์ตามป.วิ.พ. มาตรา 225 ประกอบ พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ.2522 มาตรา 31

นิ้วมือแต่ละนิ้วต่างเป็นองคาพยพของร่างกาย แยกเป็นอิสระจากกันและมีสมรรถภาพในการใช้งานแตกต่างกัน ประกาศกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม เรื่อง กำหนดระยะเวลาการจ่ายค่าทดแทนและหลักเกณฑ์และวิธีการคำนวณค่าจ้างรายเดือน ลงวันที่ 12 กันยายน 2537 ออกตามความในมาตรา 6 และมาตรา18(2)(3) วรรคสามและวรรคสี่ แห่ง พ.ร.บ.เงินทดแทน พ.ศ.2537 ข้อ 2 และข้อ 3 กำหนดให้นายจ้างจ่ายค่าทดแทนเป็นรายเดือนให้แก่ลูกจ้างที่ประสบอันตรายสูญเสียนิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง และนิ้วก้อยไว้มากน้อยกว่ากันเรียงเป็นลำดับจากนิ้วหัวแม่มือไปหานิ้วก้อยทั้งกรณีสูญเสียนิ้วมือทั้งนิ้วและบางส่วน

ลูกจ้างประสบอันตรายได้รับบาดเจ็บที่กระดูกนิ้วมือข้างขวาทั้งห้านิ้วเป็นกรณีบาดเจ็บอย่างรุนแรงของกระดูกหลายแห่งและต้องได้รับการผ่าตัดแก้ไขตามกฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ.2539) ออกตามความใน พ.ร.บ.เงินทดแทน พ.ศ.2537ข้อ 2(2)

โจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนคำวินิจฉัยของจำเลยตามหนังสือที่ ฉช 0030/5170 กับมติของคณะกรรมการกองทุนเงินทดแทนตามหนังสือที่ รส 0711/6686 และให้จำเลยจ่ายค่ารักษาพยาบาลที่โจทก์ได้จ่ายไปเป็นเงิน 50,000 บาท ให้แก่โจทก์

จำเลยให้การ ขอให้ยกฟ้อง

ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้วฟังข้อเท็จจริงว่า เมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2542 ระหว่างปฎิบัติหน้าที่นายประเสริฐ มาลัยรักษ์ ลูกจ้างโจทก์ประสบอันตรายเนื่องจากการทำงาน แพทย์วินิจฉัยว่า การประสบอันตรายของนายประเสริฐเป็นการบาดเจ็บอย่างรุนแรงของกระดูกหลายแห่งและต้องได้รับการผ่าตัดแก้ไขตามกฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2539) ออกตามความในพระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2537 ข้อ 2 (2) โจทก์ซึ่งจ่ายค่ารักษาพยาบาลนายประเสริฐเท่าที่ จ่ายจริงตามความจำเป็นจึงมีสิทธิได้รับค่ารักษาพยาบาลที่เกินจำนวน 35,000 บาท เพิ่มอีกได้ไม่เกิน 50,000 บาท แต่ต้องอยู่ในหลักเกณฑ์และอัตราตามกฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2539) ข้อ 3 พิพากษาให้เพิกถอนคำวินิจฉัยของจำเลยตามหนังสือที่ ฉช 0030/5170 และมติคณะกรรมการกองทุนเงินทดแทนตามหนังสือที่ รส 0711/6686 ให้จำเลยจ่ายค่ารักษาพยาบาลส่วนที่เกิน 35,000 บาท เพิ่มอีก 50,000 บาท แต่ต้องไม่เกินค่ารักษาพยาบาลเท่าที่โจทก์จ่ายเพิ่มจริงตามความจำเป็นให้แก่โจทก์ ทั้งนี้ให้จ่ายตามหลักเกณฑ์และอัตราตามกฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2539) ออกตามความในพระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2537 ข้อ 3 ด้วย

จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานพิเคราะห์แล้ว? ที่จำเลยอุทธรณ์ว่า นายประเสริฐได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงเฉพาะ ที่มือขวาเพียงข้างเดียว แม้นิ้วหัวแม่มือจะขาดระดับข้อปลายนิ้ว กระดูกข้อโคนนิ้วชี้หักและข้อโคนนิ้วเคลื่อน ข้อโคนนิ้วกลางเคลื่อน ข้อกลางนิ้วนางและนิ้วก้อยเคลื่อน แต่นิ้วมือดังกล่าวก็ทำหน้าที่ช่วยมือข้างขวาในการหยิบจับ กำ หรือบีบ นิ้วมือทั้งห้านิ้วต้องทำงานร่วมกัน นายประเสริฐจึงมิได้บาดเจ็บอย่างรุนแรงของกระดูกหลายแห่งดังที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัย เห็นว่า นิ้วมือแต่ละนิ้วต่างเป็นองคาพยพของร่างกาย แยกเป็นอิสระจากกัน และมีสมรรถภาพในการใช้งานแตกต่างกัน กฎหมายจึงได้กำหนดความสำคัญของนิ้วมือแต่ละนิ้วไว้ลดหลั่นกัน ดังจะเห็นได้จากประกาศกระทรวงแรงงานและสวัสดิการสังคม เรื่อง กำหนดระยะเวลาการจ่ายค่าทดแทนและหลักเกณฑ์และวิธีการคำนวณ ค่าจ้างรายเดือน ลงวันที่ 12 กันยายน 2537 ออกตามความในมาตรา 6 และมาตรา 18 (2) (3) วรรคสามและวรรคสี่ แห่งพระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2537 ข้อ 2 และข้อ 3 การที่นายประเสริฐประสบอันตรายได้รับบาดเจ็บที่กระดูกนิ้วมือข้างขวาทั้งห้านิ้วจึงเป็นกรณีบาดเจ็บอย่างรุนแรงของกระดูกหลายแห่งและต้องได้รับการผ่าตัดแก้ไขตาม กฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2539) ออกตามความในพระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2537 ข้อ 2 (2) ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยชอบแล้ว อุทธรณ์จำเลยฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน