คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1584/2522

จำเลยให้การว่าฟ้องของโจทก์ขาดอายุความ เพราะคดีนี้เป็นคดีเกี่ยวกับมรดก จำเลยเป็นทายาทตามพินัยกรรม โจทก์ฟ้องคดีเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปี เป็นคำให้การที่จำเลยประสงค์ยกอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1754 เป็นข้อต่อสู้ ที่จำเลยให้การอีกข้อหนึ่งว่าโจทก์ขาดอำนาจฟ้องเพราะมิได้ฟ้องคดีภายในกำหนด 60 วัน ตามคำสั่งของนายอำเภอ ก็ยังไม่พอแปลได้ว่า จำเลยได้ยกอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1710 เป็นข้อต่อสู้ คดีไม่มีประเด็นว่าฟ้องของโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1710

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นทายาทโดยธรรมของเจ้ามรดก จำเลยอ้างว่ามีพินัยกรรมยกทรัพย์ให้จำเลย แต่พินัยกรรมกระทำโดยสำคัญผิด ถูกกลฉ้อฉล และไม่ทำตามแบบเป็นโมฆะ ขอให้เพิกถอนพินัยกรรม

จำเลยให้การว่า พินัยกรรมทำโดยสุจริต คดีนี้เป็นคดีมรดก จำเลยเป็นทายาทโดยพินัยกรรม โจทก์ฟ้องคดีพ้นกำหนดอายุความ ๑ ปี ฟ้องของโจทก์ขาดอายุความ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่ตามรูปคดี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาชั้นนี้ว่าศาลชั้นต้นมีอำนาจอ้างอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๑๐ มาเป็นมูลยกฟ้องได้หรือไม่ คดีนี้จำเลยให้การว่าฟ้องของโจทก์ขาดอายุความ เพราะคดีนี้เป็นคดีเกี่ยวกับมรดก จำเลยเป็นทายาทตามพินัยกรรม โจทก์ฟ้องคดีเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปี เป็นคำให้การที่จำเลยประสงค์ยกอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๕๔ เป็นข้อต่อสู้ ที่จำเลยให้การอีกข้อหนึ่งว่าโจทก์ขาดอำนาจฟ้องเพราะมิได้ฟ้องคดีภายในกำหนด ๖๐ วัน ตามคำสั่งของนายอำเภอ ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำให้การดังกล่าวยังไม่พอแปลได้ว่า จำเลยได้ยกอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๑๐ เป็นข้อต่อสู้ดังที่จำเลยฎีกา คดีไม่มีประเด็นว่าฟ้องของโจทก์ขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๑๐

พิพากษายืน.