คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1599/2529

คำฟ้องโจทก์หาว่าจำเลยผิดสัญญาวางมัดจำซื้อที่ดินและว่าจ้างก่อสร้างอาคาร ซึ่งจำเลยได้โอนที่ดินและสิ่งปลูกสร้างให้โจทก์แล้ว ให้ชดใช้ค่าเสียหายนั้น มิได้บ่งถึงการที่จะบังคับแก่ตัวทรัพย์คือที่ดินและอาคารที่ปลูกสร้างจึงไม่เป็นคำฟ้องเกี่ยวด้วยอสังหาริมทรัพย์ หรือสิทธิ หรือประโยชน์ใด ๆ อันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ โจทก์จึงยื่นฟ้องต่อศาลซึ่งจำเลยมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาลนั้นได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยไม่ได้ปลูกสร้างอาคารตามสัญญาเป็นเหตุให้อาคารและที่ดินของโจทก์มีราคาตกลง ขอให้ชำระค่าเสียหายเป็นเงิน ๑๕๐,๐๐๐ บาท พร้อมดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่า ไม่ได้ผิดสัญญา โจทก์ฟ้องคดีเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ต้องฟ้องต่อศาลที่ทรัพย์ตั้งอยู่ ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำฟ้องของโจทก์หาว่าจำเลยผิดสัญญาให้ชดใช้ค่าเสียหายแม้เป็นสัญญาวางมัดจำซื้อที่ดินและว่าจ้างก่อสร้างอาคารพาณิชย์ ๓ ชั้น จำเลยก็ได้จดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินและอาคารที่ปลูกสร้างให้โจทก์แล้ว คำฟ้องโจทก์มิได้บ่งถึงการที่จะบังคับแก่ตัวทรัพย์คือที่ดินและอาคารพาณิชย์ที่ปลูกสร้าง จึงไม่เป็นคำฟ้องเกี่ยวด้วยอสังหาริมทรัพย์หรือสิทธิ หรือประโยชน์ใด ๆ อันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์นั้น โจทก์ยื่นฟ้องจำเลยต่อศาลซึ่งจำเลยมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาลจึงเป็นการชอบแล้ว

พิพากษายืน.