คดีนี้ผู้ร้อง ๆ ขัดทรัพย์ว่า ที่น่าที่โจทก์ยืดเป็นของผู้ร้อง โจทก์แถลงว่าจำเลยมอบให้ผู้ร้องทำกินต่างดอกเบี้ยชั่วคราวเท่านั้น ศาลเดิมกะประเด็นให้ผู้ร้องเป็นผู้นำพะยานสืบก่อน ผู้ร้องและโจทก์แถลงต่อศาลว่าไม่ติดใจสืบพะยาน
ศาลเดิมมีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้องเสีย
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเมื่อที่ดินรายพิพาทไม่มีโฉนดหรือหนังสือสำคัญ และโจทก์แถลงว่าผู้ร้องครอบครองอยู่ต้องสันนิษฐานว่าผู้ร้องเป็นเจ้าของที่ดิน ประเด็นตกหน้าที่โจทก์นำสืบก่อน จึงพิพากษาให้ศาลเดิมดำเนินการไต่สวนต่อไปโดยให้โจทก์นำพะยานเข้าสืบก่อน
ผู้ร้องฎีกาว่าศาลอุทธรณ์ควรสั่งให้ตนเป็นผู้ชนะคดีโดยมิต้องมีการไต่สวนใหม่ เพราะคู่ความได้แถลงต่อศาลแล้วว่าไม่ติดใจสืบพะยาน
ศาลฎีกาตัดสินว่าข้อเท็จจริงเช่นนี้ ตกเป็นหน้าที่ของโจทก์ต้องนำสืบก่อน ที่โจทก์แถลงว่าไม่ติดใจสืบพะยานต่อไปก้เพราะการที่ศาลชั้นต้นสั่งให้ผู้ร้องนำสืบก่อนนั้นย่อมมีผลให้โจทก์มีหน้าที่แต่เพียงนำสืบหักล้างเท่านั้น และเมื่อผู้ร้องไม่สืบพะยานแล้วก็ไม่มีอะไรที่โจทก์จะต้องนำสืบหักล้าง แต่เมื่อศาลสูงเห็นว่าศาลชั้นต้นกะประเด็นหน้าที่นำสืบผิดไป ศาลสูงจึงได้กะประเด็นหน้าที่นำสืบใหม่ ก็ต้องให้โอกาศโจทก์นำพะยานมาสืบได้ จึงให้ยกฎีกาผู้ร้องเสีย