โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นบุตรนายลิบ นางกิ่งสามีจำเลยได้ใช้ปืนยิงนายลิบตายแล้ว นายกิ่งได้ผูกคอตายในระหว่างคุมขัง โจทก์ขาดอุปการะเลี้ยงดูจากบิดา ทั้งศพนายลิบยังมิได้เผา จำเลยเป็นผู้รับมรดกของนายกิ่ง จึงขอให้เอาทรัพย์มรดกของนายกิ่งมาชดใช้ค่าปลงศพนายลิบ 2,000 บาท ค่าที่โจทก์ขาดอุปการะไปจนกว่าจะหากินได้ด้วยตนเองอีก 4,000 บาท จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ไม่ใช่บุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของนายลิบ ไม่มีอำนาจฟ้อง และนายกิ่งไม่ได้ยิงนายลิบ ศาลชั้นต้นฟังว่า นายกิ่งได้ใช้ปืนยิงนายลิบตายจริงนายกิ่งต้องรับผิดในผลแห่งการละเมิด และปรากฏว่านายลิบได้ไปแจ้งทะเบียนเมื่อโจทก์เกิดไว้ว่าโจทก์เป็นบุตร และนายลิบได้เลี้ยงดูโจทก์มาอย่างบุตรโดยเปิดเผย กระทั่งนายลิบตาย โจทก์ย่อมเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมาย จึงมีสิทธิฟ้องคดีได้ พิพากษาให้จำเลยใช้ค่าทำศพ 1,000 บาท ค่าขาดอุปการะเลี้ยงดูอีก 3,600 บาท ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนในการขาดอุปการะของนายลิบพิพากษาแก้ให้ยกฟ้องในคำขอในข้อที่โจทก์ต้องขาดไร้อุปการะนั้นเสีย นอกนั้นยืน
โจทก์ จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า บุตรนอกกฎหมายที่บิดาได้รับรองตาม มาตรา 1627นั้น มีสิทธิเพียงที่จะได้รับมรดกในฐานเป็นผู้สืบสันดานตาม มาตรา 1629(1) เท่านั้น ส่วนสิทธิอย่างอื่นที่บุตรจะพึงได้รับจากบิดา เช่นสิทธิจะได้รับความอุปการะเลี้ยงดูอย่างในคดีนี้ จะต้องเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายมาแต่แรก หรือมิฉะนั้น ก็ต้องเข้าในบทบัญญัติแห่งมาตรา 1526 คือต่อมาบิดามารดาได้สมรสกัน หรือบิดาได้จดทะเบียนว่าเป็นบุตร หรือศาลพิพากษาว่าเป็นบุตร และในคดีนี้โจทก์หาได้เป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายตามมาตรา 1526 ไม่ และเห็นว่าการพิสูจน์ว่าเป็นบุตรตามมาตรา 1524 เป็นเรื่องพิสูจน์ในกรณีที่บิดามารดาได้สมรสกันโดยถูกต้องแล้ว แต่สำหรับกรณีที่บิดารับรองบุตรตามมาตรา 1627 นี้ หาใช่การรับรองที่ต้องมีพิธีดังบัญญัติไว้ตามมาตรา 1524 ไม่ เป็นคนละเรื่องกัน การรับรองโดยทะเบียนคนเกิดและโดยเปิดเผยอย่างพฤติการณ์ในคดีนี้ ย่อมสมบูรณ์ตามมาตรา 1627 จึงมีสิทธิในฐานผู้สืบสันดานย่อมฟ้องเรียกค่าทำศพจากจำเลยได้
พิพากษายืน