คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1621/2498

การที่จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายเป็นแผลกว้างใหญ่ลึกถึง 10 ซม. จนใส้หลัก เนื่องจากเหตุที่จำเลยเองประพฤติเป็นพาล นับว่าเป็นการร้ายแรงมาก ถึงแม้จำเลยมีอายุไม่ถึง 20 ปี ก็ไม่มีเหตุสมควรที่ ศาลจะลดโทษให้ตาม ม. 58 ทวิอีก

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดแทงทำร้ายนายบุญถึงแก่ความตายโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม ม. ๒๔๙ ก.ม.อาญา ให้จำคุก ๒๐ ปี ลดตาม ม.๕๙ อีก ๑ ใน ๔ คงจำคุก ๑๕ ปี

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดตาม ม. ๒๔๙ ลดตาม ม.๕๘ ทวิเสีย ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๑๓ ปี ๔ เดือน ลดตาม ม.๕๙ อีก ๑ ใน ๔ คงเหลือ จำคุก ๑๐ ปี

โจทก์ฎีกาขออย่าลดโทษตาม ม.๕๘ ทวิ

ศาลฎีกาเห็นว่าเรื่องนี้จำเลยใช้มีดแทงเขาเป็นแผลยาวกว้างใหญ่ลึกถึง ๑๐ ซม. จนใส้หลัก เนื่องจากเหตุที่จำเลยเองประพฤติเป็นพาล นับว่าเป็นเหตุร้ายแรงมาก ศาลชั้นต้นวางโทษ ๑๕ ปีก็เป็นการเบาอยู่แล้ว แม้จำเลยจะมีอายุไม่ถึง ๒๐ ปี ก็ไม่มีเหตุสมควรที่จะยก ม. ๕๘ ทวิ มาลดโทษให้จำเลยอีก

จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยดังศาลชั้นต้น