คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1623/2492

ผู้เช่ามีหน้าที่จะต้องนำค่าเช่าไปชำระในสำนักของผู้ให้เช่า

โจทก์ฟ้องในฐานะผู้รับมอบอำนาจจากหญิงมีสามี เมื่อปรากฏว่าในหนังสือมอบอำนาจที่โจทก์นำมาฟ้องนั้น ทั้งสามีของจ. และ จ. ได้ลงนามมอบอำนาจให้ ป. ฟ้องร้อง และดำเนินกระบวนพิจารณาในศาลได้ ดังนี้ เป็นการแสดงความยินยอมของสามี ให้ภริยาทำการฟ้องร้อง หรือมอบอำนาจให้ตัวการทำการฟ้องร้องคดีได้

บทบัญญัติมาตรา 560 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์นั้น บัญญัติไว้เพื่อเป็นข้อสันนิษฐานเจตนาของคู่สัญญาในเมื่อไม่มีความตกลงกันเป็นอย่างอื่นเท่านั้น หาใช่เป็นบทบัญญัติอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชนตามความหมายของมาตรา 113,114 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์นั้นไม่

ผู้เช่าได้ทำสัญญาตกลงกับผู้ให้เช่าว่าถ้าผู้เช่าประพฤติผิดสัญญาข้อใดข้อหนึ่ง หรือไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ของผู้เช่าตามกฎหมายผู้ให้เช่าทรงไว้ซึ่งสิทธิที่จะให้เช่าบอกเลิกเพิกถอนสัญญาเช่าและกลับเข้ายึดถือครอบครองทรัพย์ที่เช่าทันที โดยมิต้องบอกกล่าวล่วงหน้าให้ผู้เช่าทราบก็ได้ข้อตกลงนี้หาตกเป็นโมฆะไม่

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ทำสัญญาเช่าตึกโจทก์ 1 ห้อง จำเลยไม่ชำระค่าเช่า 3 เดือนติดต่อกัน โจทก์บอกเลิกสัญญาเช่าและให้ส่งคืนห้อง จำเลยไม่ยอมจึงขอให้ขับไล่และเรียกค่าเสียหาย จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้ผิดนัด ค่าเช่าที่ค้างเพราะโจทก์ไม่ไปเก็บ โจทก์ไม่มีสิทธิบอกเลิกการเช่าและไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่ ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่จำเลย และให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า กรณีเรื่องนี้เป็นหน้าที่ของผู้เช่าจะต้องนำค่าเช่าไปชำระในสำนักงานของผู้ให้เช่านั้นเป็นการถูกต้องตามกฎหมาย และข้อสัญญาระหว่างคู่ความแล้ว และข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยไม่ได้นำค่าเช่าไปชำระแก่โจทก์

คดีนี้ปรากฏว่าในหนังสือมอบอำนาจที่โจทก์นำมาฟ้องนั้นทั้งนายเล็กสามี และนางจันทร์ได้ลงนามมอบอำนาจให้หลวงประกอบฯ ฟ้องร้องและดำเนินกระบวนพิจารณาในศาลในเรื่องนี้ได้ เป็นการแสดงความยินยอมของสามีให้ภริยาทำการฟ้องร้อง หรือมอบอำนาจให้ตัวการทำการฟ้องร้องคดีนี้ได้อยู่ชัดเจนแล้ว

ส่วนที่จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ได้บอกเลิกสัญญาเช่า โดยไม่บอกกล่าวให้แก่จำเลยให้ชำระค่าเช่าอย่างน้อย 15 วัน เป็นการขัดต่อ มาตรา 560 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์นั้น ศาลฎีกาเห็นว่าบทบัญญัติมาตรา 560 นั้นบัญญัติไว้เพื่อเป็นข้อสันนิษฐานเจตนาของคู่สัญญา ในเมื่อไม่มีความตกลงกันเป็นอย่างอื่นเท่านั้น หาใช่บทบัญญัติอันเป็นกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดีของประชาชนตามความหมายของมาตรา 113, 114 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์นั้นไม่ ในกรณีเรื่องนี้จำเลยได้ทำสัญญาตกลงกับโจทก์ไว้แล้วว่า ถ้าจำเลยประพฤติผิดสัญญานั้น ข้อใดข้อหนึ่ง หรือไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ของผู้เช่าตามกฎหมาย ผู้ให้เช่าทรงไว้ซึ่งสิทธิที่จะบอกเลิกเพิกถอนสัญญาเช่าและกลับเข้ายึดถือครอบครองทรัพย์ที่เช่าได้ทันที และโดยมิจำต้องบอกกล่าวล่วงหน้าให้ผู้เช่าทราบก็ได้ ข้อตกลงนี้หาตกเป็นโมฆะไม่

พิพากษายืน