คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 163/2490

ได้รับมอบลายมือของเขาไว้แล้วกรอกข้อความผิดความประสงค์ของผู้มอบ ไม่เป็นปลอมหนังสือ แต่เป็นเรื่องยักยอกลายมือตามมาตรา 315

ได้รับมอบลายมือเขาไว้เพื่อทำกิจการให้เขากลับไปกรอกข้อความว่า เขากู้เงินของตนแต่ยังไม่ได้เอาหนังสือนั้นไปทำอะไร ยังไม่เป็นผิดตามกฎหมาย 315

ความผิดตามมาตรา 315 นั้น โจทก์จะต้องบรรยายฟ้องว่าจำเลยเอาหนังสือนั้นไปใช้อย่างไรด้วย

ได้ความว่า นายพยอมลงลายมือชื่อให้นายเยื้อนจำเลยไว้เพื่อให้จำเลยทำคำร้องขอใบสุทธิ แต่จำเลยกับไปกรอกข้อความว่า นายพยอมกู้เงินจำเลย

ศาลชั้นต้น พิพากษาลงโทษนายเยื้อนจำเลยฐานปลอมหนังสือ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษฐานยักยอกลายมือตาม มาตรา ๓๑๕

จำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยเอาไปกรอกข้อความผิดความประสงค์ของนายพะยอม ไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ แต่ปรับเข้า มาตรา ๓๑๕ แต่ไม่ปรากฎว่าจำเลยเอาไปใช้ และตามฟ้องก็ไม่บรรยายว่า จำเลยเอาไปใช้ทำอะไร จึงเอาผิดตามมาตรา ๓๑๕ ไม่ได้อีก จึงพิพากษายกฟ้องโจทก์ในข้อหาฐานนี้