คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 163/2523

การกระทำอันจะเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 362, 365 นั้น ต้องเป็นการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์

โจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่าทรัพย์ที่จำเลยรบกวนนั้นเป็นอสังหาริมทรัพย์ การที่โจทก์กล่าวถึงทรัพย์นั้นว่าเป็นแผงลอย ไม่ทำให้เข้าใจได้ว่าเป็นอสังหาริมทรัพย์ เพราะโดยสภาพของแผงลอยทั่ว ๆ ไปแล้ว ย่อมหมายความว่าเป็นสังหาริมทรัพย์ เมื่อโจทก์มิได้กล่าวหาว่าจำเลยรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ แม้จำเลยจะกระทำการนั้นจริงก็ไม่ครบองค์ประกอบที่จะเป็นความผิดตามบทมาตราดังกล่าวข้างต้น จึงลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองกับพวกไม่ทราบจำนวน ร่วมกันตั้งไม้ปิดกั้นแผงลอยเลขที่ ๑๔ ในตลาดหมอเพชรหมอพลอยซึ่งโจทก์เช่าจากจำเลยที่ ๑ ทำให้โจทก์ไม่สามารถเข้าครอบครองใช้แผงลอยนั้นเป็นที่ค้าขายตามสิทธิของโจทก์เป็นปกติ ทำให้โจทก์ขาดรายได้วันละ ๕๐ บาท ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๖๒, ๓๖๕, ๓๕๘, ๘๓, ๙๑

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งประทับฟ้องเฉพาะจำเลยที่ ๑ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๖๒, ๓๖๕, ๓๕๘ ยกฟ้องจำเลยที่ ๒

จำเลยที่ ๑ ให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๖๒, ๓๖๕, ปรับ ๑,๐๐๐ บาท ส่วนข้อหาฐานทำให้เสียทรัพย์ให้ยกฟ้อง

จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ ๑ ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำอันจะเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๖๒, ๓๖๕ นั้น ต้องเป็นการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ คดีนี้โจทก์มิได้กล่าวในฟ้องว่าทรัพย์ที่จำเลยที่ ๑ รบกวนนั้นเป็นอสังหาริมทรัพย์ การที่โจทก์กล่าวถึงทรัพย์นั้นเป็นแผงลอย ไม่ทำให้เข้าใจได้ว่าเป็นอสังหาริมทรัพย์ เพราะโดยสภาพของแผงลอยทั่ว ๆ ไปแล้ว ย่อมหมายความว่าเป็นสังหาริมทรัพย์ เมื่อโจทก์มิได้กล่าวหาว่าจำเลยที่ ๑ รบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ แม้จำเลยที่ ๑ จะกระทำการนั้นจริง ก็ไม่ครบองค์ประกอบที่จะเป็นความผิดตามมาตรา ๓๖๒, ๓๖๕ ลงโทษจำเลยที่ ๑ ไม่ได้

พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องจำเลยที่ ๑ ในข้อหาฐานบุกรุกด้วยนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์