คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1640/2498

จำเลยหลายคนขาดนัดยื่นคำให้การทุกคน แต่ถึงวันนัดพิจารณาจำเลยคนหนึ่งมาศาล ศาลสืบพยานโจทก์ไป แต่แล้วต่อมาได้เพิกถอนกระบวนพิจารณาที่สืบพยานโจทก์นับเสีย นัดสืบพยานโจทก์ใหม่ ถึงวันนัดจำเลยทุกคนไม่มาศาล ศาลจึงสืบพยานโจทก์และพิพากษาคดีกรณีเช่นนี้ไม่ต้องด้วย วิ.แพ่ง ม.204 จำเลยมีสิทธิขอให้ศาลพิจารณาคดีนั้นใหม่ตาม ม.202,207 วรรคแรก

โจทก์ฟ้องให้จำเลยที่ ๑ ใช้ต้นเงินและดอกเบี้ยกับให้จำเลยที่ ๒,๓,๔ รับผิดในฐานผู้ค้ำประกัน

จำเลยทั้ง ๔ ขาดนัดยื่นคำให้การ ศาลสั่งให้นัดสืบพยานโจทก์ฝ่ายเดียวตามโจทก์ขอ

ถึงวันนัดจำเลยที่ ๔ คนเดียวมาศาลแถลงว่าไม่ขอสู้คดี ศาลสืบพยานโจทก์แล้วนัดฟังคำพิพากษา แต่ก่อนอ่านคำพิพากษา ศาลชั้นต้นเห็นว่าการพิจารณาไม่ถูกต้อง ตาม วิ.แพ่ง ม.๒๐๔ จึงสั่งยกเลิกการพิจารณาสืบพยานโจทก์เสีย ให้นัดสืบพยานใหม่ ถึงวันนัดจำเลยทุกคนไม่มาศาล ศาลสืบพยานโจทก์พิพากษา ให้จำเลยแพ้คดี จำเลยได้ยื่นคำร้องขอให้พิจารณาใหม่ภายในกำหนด ๑๕ วัน

ศาลชั้นต้นสั่งว่าจำเลยขอให้พิจารณาใหม่ไม่ได้ให้ยกคำร้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำสั่งศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาคดีใหม่

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยขาดนัดทุกคน ไม่ต้องตาม วิ.แพ่ง ม. ๒๐๔ จะยก ม. ๒๐๗ (๑) มาใช้ไม่ได้ คดีเข้าบท ม. ๒๐๒ จำเลยมีสิทธิขอให้พิจารณาใหม่ได้ตาม ม.๒๐๗ วรรคแรก พิพากษายืน