คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1663/2479

อายุความฟ้องร้องคดีอาญาที่มีกำหนดโทษอย่างสูงไม่เกิน 7 ปีนั้นต้องฟ้องเสียภายในกำหนด 5 ปีนับแต่วันกระทำผิด อ้างฎีกาที่ 596/2474

โจทก์ฟ้องกล่าวความว่าจำเลยกระทำผิด ๒ กะทงคือ เมื่อวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๗๑ จำเลยสมคบกับพวกปลอมหนังสือ อ้างม.๒๒๔ เป็นบทลงโทษ และอีกกะทงหนึ่งเมื่อวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๗๓ จำเลยนำหนังสือปลอมมาฟ้องโจทก์ยังศาลจังหวัดอยุธยา อ้าง ม.๑๖๐

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้งสองว่ากำหนดโทษใน ม.๒๒๔ นั้นอย่างสูง ๕ ปี และตาม ม.๑๖๐ ในขณะที่ความผิดเรื่องนี้เกิดก็ไม่เกิน ๕ ปีอีกเหมือนกัน นับแต่วันที่กล่าวหาว่าจำเลยกระทำผิดทั้ง ๒ กะทงจนถึงวันที่โจทก์รู้เรื่องความผิด และวันที่โจทก์ยื่นฟ้องเกิน ๕ ปีแล้ว ฉะนั้นคดีของโจทก์จึงขาดอายุความตาม ม.๗๘ ข้อ ๓ ดังตัวอย่างฎีกาที่ ๕๙๖/๒๔๗๔ จึงพิพากษาให้ปล่อยจำเลยไป