คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1666/2492

การมีแป้งเชื้อสุราเป็นผิดตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน 2486 ซึ่งมีโทษปรับไม่เกินสองร้อยบาท ไม่ใช่เป็นผิดตามมาตรา 38 ฉะนั้นเมื่อจำเลยเสียค่าปรับตามคำเปรียบเทียบแล้ว จะมาฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยไม่ได้.

(อ้างฎีกาที่ 844/2486)

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยมีลูกแป้งเชื้อสุรา ๖ ลูกไว้เพื่อต้มกลั่นสุรา โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. ๑๒๔๘ มาตรา ๓๘ จำเลยให้การรับสารภาพ แต่แถลงว่าถูกเจ้าพนักงานสอบสวนเปรียบเทียบและจำเลยชำระค่าปรับไปแล้ว ศาลชั้นต้นเห็นว่าความผิดของจำเลยต้องด้วยมาตรา ๑๙ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน (ฉะบับที่ ๔) ๒๔๘๖ ซึ่งมีโทษปรับไม่เกิน ๒๐๐ บาท เมื่อเจ้าพนักงานสอบสวนได้เปรียบเทียบจำเลยแล้ว คดีย่อมเลิกกันไป พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จำเลยจะได้ให้การรับสารภาพว่าจำเลยมีลูกแป้งเชื้อสุราไว้เพื่อทำสุราหรือต้มกลั่นสุราโดยผิดกฎหมายก็ดี กฎหมายก็ได้บัญญัติความผิดสำหรับผู้มีแป้งเชื้อสุราโดยมิได้รับอนุญาตไว้เป็นพิเศษแล้ว จะยกเอามาตรา ๓๘ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. ๑๒๔๘ มาปรับผิดจำเลยอีกไม่ได้

พิพากษายืน.