คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1667/2479

ผู้ใหญ่บ้านจดบัญชีสัตว์พาหนะเท็จว่ามาที่มีตั๋วพิมพ์รูปพรรณแล้วเป็นม้าลูกคอก แล้วนำไปขอให้กรมการอำเภอออกตั๋วพิมพ์รูปพรรณ์ให้ดังนี้ ยังไม่มีผิดฐานจดบัญชีเท็จตาม ม.230 อ้างฎีกาที่ 740/2474 พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ ร.ศ.119 ม.6 พ.ร.บ.ลักษณปกครองท้องที่ผู้ใหญ่บ้านไม่มีหน้าที่จดบัญชีสัตว์พาหนะ

คดีได้ความว่า พ.จำเลยซื้อม้ามาจากนายพัน ๑ ตัว ตกลงจะไปโอนตั๋วพิมพ์รูปพรรณกันที่อำเภอ แต่อำเภออยู่ไกล พ. จึงไปลงบัญชีตั๋วพิมพ์รูปพรรณ์ที่บ้าน ส.จำเลยโดยแจ้งกับ ส.ว่าซื้อม้ามามีตั๋วพิมพ์แล้ว ส.ได้จดลงในบัญชีว่าเป็นสัตว์ลูกคอกขึ้นบัญชีเมื่อวันที่ ๑๕ พ.ศ.๒๔๗๑ แล้วไปแจ้งต่อกรมการอำเภอว่าเป็นม้าลูกคอกเพื่อขอให้ออกตั๋วพิมพ์รูปพรรณ์ให้

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดฐานแจ้งความเท็จตาม ม.๑๑๘ แลฐานเป็นเจ้าพนักงานจดบัญชีเท็จตาม ม.๒๓๐

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงไม่ปรากฎว่า ข้อความในบัญชีที่ ส.จดนั้นจะเป็นหลักฐานอย่างไร แลตาม พ.ร.บ. สัตว์พาหนะศก ๑๑๙ ม.๖ แลคำพิพากษาฎีกาที่ ๗๔๐/๒๔๗๔ ได้พิพากษาว่าตาม พ.ร.บ.ลักษณปกครองท้องที่ การทำบัญชีสัตว์พาหนะเป็นการนอกหน้าที่ของจำเลยซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้าน จำเลยจึงยังไม่มีผิดตาม ม.๒๓๐ จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในข้อนี้ นอกนั้นยืนตาม