คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1669/2492

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า โจทก์ได้รับความลำบากเสียหาย โดยต้องเสียค่าเช่าในการที่ต้องเร่ร่อนเที่ยวเช่าเขาอยู่ จึงขอค่าเสียหายนั้น แม้จะไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้เช่าเขาอยู่ แต่การที่ศาลคำนวณเป็นค่าสินไหมทดแทนให้จำเลยใช้ ก็สมควรแล้ว มิใช่เป็นเรื่องนอกประเด็นนอกฟ้องแต่อย่างใด.

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากตึกเช่า ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ขับไล่จำเลยและใช้ค่าเสียหาย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยฎีกาว่า โจทก์มิได้เสียหาย แต่ศาลพิพากษาให้จำเลยใช้ เป็นการผิดประเด็นในฟ้องนั้น ก็ปรากฎตามคำร้องเพิ่มเติมในฟ้องว่า โจทก์ได้รับความลำบากเสียหาย โดยต้องเสียค่าเช่าในการที่ต้องเร่ร่อนเที่ยวเช่าเขาอยู่ จึงขอค่าเสียหายนั้น แม้จะไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้เช่าเขาอยู่ก็ดี แต่การที่ศาลล่างคำนวณเป็นค่าสินไหมทดแทนให้จำเลยใช้ก็สมควรแล้ว มิใช่เป็นเรื่องนอกประเด็นนอกฟ้องแต่ประการใด

พิพากษายืน.