คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1671/2479

ความผิดฐานมีอาวุธปืนโดยใบอนุญาตขาดอายุนั้นเป็นความผิดต่อเนื่องเรื่อย ๆ ไป พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯลฯ พ.ศ.2477 ม.4(5) -21(3) -59 เจ้าพนักงานกองหมายยึดปืนของจำเลยไปในขณะปืนของจำเลยขาดต่ออายุใบอนุญาตแล้วเช่นนี้จำเลยต้องมีความผิดฐามีอาวุธปืนที่ใบอนุญาตขาดอายุแม้ถึงว่าในขณะนั้นจำเลยยังอยู่ต่างประเทศก็ตาม

ได้ความว่าจำเลยได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนได้หลายกะบอก ใบอนุญาตออกให้มีกำหนด ๓ ปีขาดอายุและจะต้องต่อใหม่ในระหว่างเดือนมกราคม พ.ศ.๒๔๗๗ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๗๕ จำเลยไปประเทศอเมริกาปืนยังคงเก็บไว้ที่บ้านจำเลย ครั้นเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๗๗ ระหว่างจำเลยอยู่ในอเมริกา จำเลยถูกฟ้องคดีแพ่งและถูกเจ้าพนักงานยึดปืนรายนี้ไป โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีอาวุธปืนไว้โดยขาดอายุใบอนุญาต

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าความผิดฐานมีอาวุธปืนใบอนุญาตขาดอายุนั้นเป็นความผิดที่เกิดขึ้นเรื่อย ๆ ไปคดีของโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ เห็นว่าระหว่างจำเลยอยู่ในอเมริกาจำเลยก็อยู่ในฐานะมีอาวุธปืนและมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามกฎหมายเมื่อจำเลยละเลยจนปืนขาดอายุใบอนุญาตจำเลยต้องมีความผิดข้อที่เจ้าพนักงานกองหมายยึดปืนของจำเลยก่อนจำเลยกลับจากอเมริกาไม่ช่วยให้จำเลยพ้นผิดได้ พิพากษาลงโทษจำเลยตามพ.ร.บ.อาวุธปืน พ.ศ.๒๔๗๗ม.๒๑(๓) ๕๙ รวมกะทงลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๗๑ ปรับ ๓๐ บาท