คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 169/2471

คำรับที่จำนนแก่พะยานการลดโทษอยู่ในดุลยพินิจของศาล

ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยขึ้นไปลักทรัพย์บนเรือน และแทงพวกเจ้าทรัพย์ตายคนหนึ่งเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นอาญา โจทก์มีประจักษ์พะยานและพะยานประพฤติเหตุมากหลายพอลงโทษจำเลยแต่ในคดีนี้จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลล่างทั้งสองตัดสินประหารชีวิตตามมาตรา ๒๕๐ ข้อ ๖ โดยไม่ลดโทษให้

ศาลฎีกาตัดสินยืน โดยเห็นว่า การลดโทษนั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาลเปนเรื่อง ๆ ไปจำเลยให้การรับโดยจำนนแก่พะยานโจทก์ถึงแม้จำเลยจะไม่รับสารภาพโจทก์ก็มีพะยานเพียงพอที่จะลงโทษจำเลยได้