คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1691/2493

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จำเลยต่อสู้ว่าเครื่องหมายมีลักษณะต่างกันศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโดยอ้างว่าเครื่องหมายโจทก์จำเลยต่างกัน มาก เมื่อปรากฎว่าคู่ความรับกันในรูปเครื่องหมายแล้ว คงเถียงกันว่าจะเป็นการเลียนหรือไม่ จึงเป็นปัญหาในข้อกฎหมาย คู่ความย่อมอุทธรณ์ฎีกาต่อไปได้

ศาลอุทธรณ์ยกอุทธรณ์โดยเห็นว่าต้องห้าม ศาลฎีกาเห็นว่าอุทธรณ์เป็นปัญหากฎหมายไม่ต้องห้าม ก็ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ และย้อนสำนวนให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตราต้นมะพร้าวซึ่งได้จดทะเบียนแล้ว จำเลยได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายที่คล้ายกับของโจทก์ ๆ ได้คัดค้านต่อนายทะเบียน นายทะเบียนชี้ขาดว่ายอมรับจดทะเบียนเครื่องหมายของจำเลย โจทก์จึงนำคดีมาฟ้องขอให้ศาลสั่งว่าโจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายตราต้นมะพร้าวดีกว่าจำเลย และการรับจดทะเบียนเครื่องหมายของจำเลยผิดต่อมาตรา ๔ ของ พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ.๒๔๗๔ และให้เพิกถอนคำขอจดทะเบียนของจำเลย

ศาลชั้นต้นเห็นว่าเครื่องหมายของโจทก์จำเลยมีลักษณะแตกต่างกันมาก จึงพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคดีนี้เป็นมโนสาเร่ โจทก์อุทธรณ์ในข้อเท็จจริงไม่ได้จึงพิพากษาให้ยกอุทธรณ์ของโจทก์

โจทก์ฎีกาว่า อุทธรณ์ของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายขอให้ศาลฎีกาพิพากษากลับคำพิพากษาศาลล่างทั้ง ๒

ศาลฎีกาเห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์ศาลชั้นต้นได้มีคำสั่งว่า "เรื่องนี้คู่ความรับกันในรูปเครื่องหมายแล้วคงเถียงกันว่าจะเป็นการเลียนหรือไม่ จึงเป็นปัญหาข้อกฎหมายให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้" ศาลฎีกาเห็นพ้องกับศาลชั้นต้นว่าอุทธรณ์ของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาคดีใหม่ แล้วพิพากษาตามรูปความ