คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 170/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักลอบเล่นไพ่ที่บ้าน บ. แต่พะยานให้การว่าเล่นกันที่บ้าน อ.โดยพะยานเข้าใจผิดดังนี้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับฟ้อง, คดีอาญาที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลล่างให้ปรับจำเลยเพียง 50 บาท จำเลยฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย

คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยฐานเล่นไพ่ไทยผิดพระราชบัญญัติ

จำเลยฎีกาว่า โจทก์ฟ้องว่าเล่นไพ่ที่บ้านนายหย็องจำเลย แต่พะยานเบิกความว่าเล่นที่บ้านนางเจ็งดังนี้จะลงโทษจำเลยมิได้

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลล่างฟังมาว่า บ้านที่ถูกจับไพ่เป็นบ้านของนายเหม็งหรือเป๋ง นายหย๋องจำเลยเป็นผู้เช่า แต่พยานโจทก์เบิกความว่าเล่นที่บ้านนางเจ็ง การที่พะยานโจทก์เบิกความเช่นนี้ ศาลล่างทั้ง ๒ ฟังต้องกันมาว่าพะยานเข้าใจผิด ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าไม่เป็นการเปลี่ยนสถานที่ๆ จำเลยถูกจับให้ผิดกันไปได้ ศาลฎีกาต้องฟังว่าพะยานเบิกความโดยเข้าใจผิดอันเป็นข้อเท็จจริง ซึ่งจำเลยจะยก ม.๑๙๒ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา มาตัดมิได้เพราะสถานที่เกิดเหตุอันพิจารณาได้ความตรงกับฟ้อง จึงให้ยกฎีกาจำเลย