คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1709/2499

โจทก์เคยฟ้องจำเลยเรียกราคาทรัพย์ ศาลพิพากษาถึงที่สุดว่าสัญญาซื้อขายระหว่างโจทก์กับจำเลยเป็นโมฆะบังคับไม่ได้ให้ยกฟ้อง โจทก์กลับมาฟ้องเรียกทรัพย์นั้นคืนจากจำเลยใหม่ได้ไม่เป็นฟ้องซ้ำ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองซื้อโคจากโจทก์ไป 2 ตัว ราคา 1,500 บาท ได้รับมอบโคไปแล้ว แต่ยังไม่ได้ชำระราคา การซื้อขายไม่ได้มีหลักฐานเป็นหนังสือเป็นโมฆะโจทก์ต้องคืนโคฐานลาภมิควรได้ถ้าไม่สามารถก็ขอให้ใช้ราคา

จำเลยว่าไม่เคยซื้อโคจากโจทก์ ผู้อื่นเป็นผู้ซื้อและชำระเงินให้โจทก์แล้วแต่โจทก์ไม่ยอมรับเองและตัดฟ้องว่าฟ้องซ้ำ ขอให้ศาลวินิจฉัยชี้ขาด

ศาลชั้นต้นสั่งว่าคดีก่อนโจทก์ฟ้องว่าจำเลยซื้อโคแล้วไม่ชำระเงิน ศาลพิพากษาว่าสัญญาซื้อขายเป็นโมฆะโจทก์ฟ้องไม่ได้โจทก์จึงมาฟ้องคดีนี้จึงไม่เป็นฟ้องซ้ำ ให้ยกคำร้อง

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าคดีก่อนศาลยังไม่ได้ชี้ขาดในเรื่องกรรมสิทธิ์โค เพียงแต่ศาลเห็นว่าสัญญาซื้อขายเป็นโมฆะบังคับไม่ได้จึงยกฟ้อง เห็นได้ชัดว่าเป็นคนละประเด็นและ ไม่ใช่มูลหนี้หรือเหตุอย่างเดียวกัน จึงไม่เป็นฟ้องซ้ำ พิพากษายืน