คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 171/2504

เอกชนเป็นโจทก์ฟ้องจำเลยซึ่งเป็นหัวหน้ากองปกครองท้องถิ่น ในความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ ยักยอกทรัพย์ ตามฟ้องแสดงว่า เงินที่จำเลยรับมอบมานั้นเป็นเงินของรัฐบาล เมื่อจำเลยยังไม่ได้จ่ายให้โจทก์ ก็ยังคงเป็นเงินรัฐบาลอยู่ หากจำเลยเบียดบังเอาเป็นของตนก็เป็นการเบียดบังเอาเงินรัฐบาล โจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายเกี่ยวกับความผิดที่เกิดขึ้นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 147

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยซึ่งเป็นหัวหน้ากองปกครองท้องถิ่น กรมมหาดไทยในความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ ยักยอกทรัพย์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๔๗,๑๕๒,๑๕๓,๓๕๒,๓๕๓,๓๕๔

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ววินิจฉัยว่าคดีไม่มีมูลให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์และศาลฎีกาพิพากษายืนในส่วนที่เกี่ยวกับข้อกฎหมาย ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามฟ้องของโจทก์แสดงว่าเงินที่จำเลยรับมอบมานั้นเป็นเงินของรัฐบาล เมื่อจำเลยยังไม่ได้จ่ายให้โจทก์ ก็ยังคงเป็นเงินของรัฐบาล โจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหายเกี่ยวกับความผิดที่เกิดขึ้นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๔๗ ส่วนข้อที่โจทก์อ้างว่าโจทก์เสียหายดังกล่าวในฎีกานั้น เป็นการเสียหายที่ไม่ได้รับชำระหนี้อันเป็นผลเสียหายที่ห่างไกลออกไปไม่นับว่าเป็นผู้เสียหายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา