คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1714-1715/2492

ประกาศของคณะกรมการจังหวัดมีความว่าห้ามส่ง หรือยักย้ายโคกระบือออกไปนอกเขตจังหวัดนั้น ย่อมหมายความถึงห้ามการส่งออกไปนอกท้องที่ตามความหมายในมาตรา 4(6) พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯ 2488 ซึ่งบัญญัติให้เป็นอำนาจของ คณะกรรมการ คณะกรมการจังหวัดผู้ที่ได้รับแต่งตั้งจากกรรมการหามีอำนาจออกคำสั่งเช่นนี้ได้ไม่

ปัญหาว่า ประกาศของคณะกรมการจังหวัดออกโดยอาศัยอำนาจพ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคฯ ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อย แม้คู่ความไม่ยกขึ้นอ้างอิง ศาลฎีกาก็ยกขึ้นวินิจฉัยได้

คดี 2 สำนวนศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกันได้ความว่าจำเลยได้ยักย้ายโคมีชีวิต ออกนอกเขตจังหวัดราชบุรี เข้ามาในเขตจังหวัดนครปฐม โดยมิได้รับอนุญาต ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับนายอ้อมจำเลย 300 บาท นายอินทร์จำเลย 120 บาท ตามพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯ 2488 มาตรา 4, 5, 10, 17, 20 ริบโคของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามประกาศของคณะกรรมการจังหวัดราชบุรีในคดีนี้มีความว่า ห้ามส่ง หรือยักย้ายโค กระบือ ออกไปนอกเขตจังหวัดราชบุรี อันมีความหมายถึงห้ามการส่งออกไปนอกท้องที่ตามความในมาตรา 4(6) ซึ่งบัญญัติให้เป็นอำนาจของคณะกรรมการผู้ที่ได้รับแต่งตั้งจากคณะกรรมการจะปฏิบัติแทนหาได้ไม่ การที่คณะกรมการจังหวัดออกคำสั่งไปเช่นนั้น ย่อมเป็นการเกินขอบเขตอำนาจ จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ปัญหานี้ แม้จำเลยจะไม่ได้ยกขึ้นอ้างอิงมา แต่ก็เป็นข้อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลย่อมยกขึ้นอ้างได้

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง