คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 173/2498

ใช้มีดพกยาวประมาณ 1 คืบ แทงตรงชายโครงซ้ายแผลกว้าง 2 ซ.ม.ยาว 4 ซ.ม. ลำใส้ใหญ่มีแผลกว้าง 1/2 ซ.ม. ยาว 2 ซ.ม. ลำใส้ไหลออกมาข้างนอก มีดที่แทงจึงต้องทั้งยาวและใหญ่และได้แทงโดยแรง แสดงว่าย่อมอาจแลเห็นผลได้ว่าอาจทำให้ผู้ถูกทำร้ายถึงแก่ความตาย จึงเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายนายทองพูล ปุสสะรังสี ถึงแก่ความตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษนายไปล่บิดาผู้ตายได้เข้ามาเป็นโจทก์ร่วมด้วย

นายอู๋ จำเลย ชั้นแรกรับสารภาพแล้วกลับให้การภาคเสธว่าทำร้ายผู้ตายเพื่อป้องกันตัว จำเลยนอกนั้นปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่านายอู๋ จำเลย ผิด ก.ม.อาญา ม.๒๔๙ จำคุก ๒๐ ปี จำเลยนอกนั้นไม่ผิดให้ยกฟ้อง

โจทก์ร่วมและนายอู๋ จำเลย อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า นายอู๋ จำเลยมี ความผิดดังศาลชั้นต้นชี้ แต่ควรวางโทษสถานเบา จึงพิพากษาแก้เฉพาะโทษว่าให้จำคุกนายอู๋ จำเลย ๑๕ ปี คำรับเป็นประโยชน์ลดโทษให้ ๑ ใน ๓ คงจำคุกไว้ ๑๐ ปี นอกจากนี้ยืนตามศาลชั้นต้น

นายอู๋ จำเลย ฎีกา ว่าควรผิด ก.ม. อาญา ม. ๒๕๑

ศาลฎีกาเห็นว่านายอู๋ จำเลย ใช้มีดพกยาวประมาณ๑ คืบ แทงผู้ตายตรงชายโครงซ้าย แผลกว้าง ๒ซ.ม. ยาว ๔ซ.ม. ลำใส้ใหญ่มีแผลกว้าง ๑/๒ ซ.ม. ยาว ๒ ๑/๒ ซ.ม. ลำใส้ไหลออกมาข้างนอก แสดงว่ามีดนั้นทั้งยาวและใหญ่และแทงไปโดยแรง จึงควรมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา จึงพิพากษายืน