คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1730/2498

นายประกันส่งตัวจำเลยต่อศาลไม่ได้ตามนัด ศาลจึงอ่านคำพิพากษาฎีกาไปก่อนแล้ว หมายจับจำเลยในระหว่างที่นายประกันผัดส่งตัวจำเลย ไม่เป็นเหตุให้นายประกันหมดความรับผิด

ศาลมีหมายนัดนายประกันส่งตัวจำเลย มาฟังคำพิพากษาฎีกานายประกันผัดส่งตัวจำเลยหลายคราว ในที่สุดส่งตัวจำเลยไม่ได้นายประกันแถลงขอให้หมายจับ เพราะจำเลยหลบหนี และขอผัดส่งตัวอีก1 เดือน ถึงกำหนดศาลจึงสั่งปรับนายประกัน 2,000 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน นายประกันฎีกา มีข้อกฎหมายที่ศาลฎีกาวินิจฉัย ดังนี้

"ข้อที่นายประกันฎีกาว่า การที่ศาลอ่านคำพิพากษา (ฎีกา)ไปก่อนแล้วหมายจับจำเลยในระหว่างที่นายประกันนัดส่งตัวจำเลยเช่นนี้เท่ากับศาลไม่ถือเอาเหตุที่นายประกันผิดสัญญาว่า เป็นความผิดอันควรถูกปรับอีกต่อไปจึงออกหมายจับจำเลย และเมื่อศาลออกหมายจับจำเลยแล้ว นายประกันก็หมดหน้าที่นำตัวจำเลยมาส่งศาลนั้นเห็นว่าเป็นอารมณ์ของนายประกัน หามีกฎหมายใดสนับสนุนไม่"

พิพากษายืน