คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1730/2500

การที่ศาลชั้นต้นสั่งจำหน่ายคดีชั่วคราวเพื่อรอการวินิจฉัยของคณะกรรมการจัดสรรที่ดินตาม พ.ร.บ.จัดสรรที่ดินโดยมีเงื่อนไขว่า เมื่อคณะกรรมการดังกล่าววินิจฉัยแล้วเมื่อใดถ้าโจทก์ประสงค์จะดำเนินคดีต่อไปก็ให้มาร้องให้ศาลทราบภายใน 1 เดือนนับแต่คณะกรรมการได้มีคำสั่ง เช่นนี้เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา จะอุทธรณ์คำสั่งไม่ได้ตาม วิ.แพ่ง มาตรา 226.

คดีนี้โจทก์ฟ้องขับไล่ให้จำเลยออกจากที่โดยอ้างว่าเป็นที่ของโจทก์และเรียกค่าเสียหาย ศาลชั้นต้นนัดสืบพยานโจทก์แล้วต่อมาประธานกรรมการจัดสรรที่ดินเพื่อความเป็นธรรมแก่สังคมได้รายงานต่อศาลชั้นต้น ว่าจำเลยไปร้องทุกข์เรื่องที่ดินที่โจทก์ฟ้อง คณะกรรมการกำลังสอบสวน จึงแจ้งมาให้ศาลทราบตาม ม.๙ วรรค ๒ แห่ง พ.ร.บ. จัดที่ดินเพื่อความเป็นธรรมแก่สังคม พ.ศ. ๒๔๙๗ เมื่อได้จัดการเสร็จจะรายงานมาให้ศาลทราบ ศาลชั้นต้นมีคำสั้งให้จำหน่ายคดีชั่วคราวและกำหนดว่าเมื่อคณะกรรมการวินิจฉัยแล้วโจทก์ยังประสงค์จะดำเนินคดีต่อไปก็๋ให้โจทก์แถลงต่อศาลภายใน ๑ เดือนนับตั้งแต่วันที่คณะกรรมการได้มีคำสั่งในเรื่องที่ดินแปลงนี้แล้ว

โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอ้างว่าเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา โจทก์อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่สั่งไม่รับอุทธรณ์อีก ศาลอุทธรณ์สั่งยืนตามศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาสั่งยืนตามคำสั่งศาลอุทธรณ์ ว่า คำสั่งศาลชั้นต้นดังกล่าวมาเป็นคำสั่งในระหว่างพิจารณาต้องห้ามอุทธรณ์ตาม วิ.แพ่ง มาตรา ๒๒๖.