คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1734/2492

อัยการไม่มีอำนาจขอให้จำเลยเสียค่าสินบนนำจับ ในคดีผิด พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควร

เมื่ออัยการไม่มีอำนาจขอค่าสินบนนำจับแล้วก็ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยปัญหาข้ออื่นที่เกี่ยวแก่ค่าสินบนนำจับ

ได้ความว่า จำเลยขายไข่ไก่สด 2 ฟอง เกินราคาที่คณะกรรมการประกาศ เป็นความผิด

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา 18 แต่จำเลยเป็นเด็กไม่รู้ผิดชอบได้ว่ากล่าวแล้วภาคทัณฑ์ปล่อยตัวไป ของกลางริบส่วนค่าสินบนนำจับเมื่อไม่ได้ปรับ จึงไม่บังคับตามมาตรา 30

โจทก์อุทธรณ์เฉพาะ ข้อค่าสินบน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ศาลจะให้จำเลยเสียค่าสินบนนำจับไม่ได้ในเมื่อไม่ได้ปรับจำเลยและตามพระราชบัญญัตินี้มิได้ให้อำนาจอัยการเป็นผู้มีสิทธิร้องขอแทนผู้รับสินบนได้ พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่า 1. อัยการมีสิทธิขอค่าสินบนนำจับ

2. ผู้ทำผิดต้องเสียค่าสินบนนำจับเสมอไป ไม่ว่าศาลจะพิพากษาปรับหรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่า มาตรา 30 หาได้บัญญัติให้อำนาจอัยการที่จะร้องขอค่าสินบนนี้แต่อย่างใดไม่ ทั้งไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจอัยการที่จะฟ้องแทนในกรณีเช่นนี้ได้ อัยการไม่มีสิทธิขอให้จำเลยเสียค่าสินบนแก่ผู้แจ้งความ และไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยถึงปัญหาข้ออื่น พิพากษายืน