คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1734/2492

อัยยการไม่มีอำนาจขอให้จำเลยเสียค่าสินบนนำจับ ในคดีผิด พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควร

เมื่ออัยยการไม่มีอำนาจขอค่าสินบนนำจับแล้วก็ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยปัญหาข้ออื่นที่เกี่ยวแก่ค่าสินบลนำจับ.

ได้ความว่า จำเลยขายไข่ไก่สด ๒ ฟองเกินราคาที่คณะกรรมการประกาศ เป็นความผิด

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตาม ม.๑๘ แต่จำเลยเป็นเด็กไม่รู้ผิดชอบได้ว่ากล่าวแล้วภาคทัณฑ์ปล่อยตัวไป ของกลางริบ ส่วนค่าสินบนนำจับเมื่อไม่ได้ปรับ จึงไม่บังคับตามมาตรา ๓๐

โจทก์อุทธรณ์ฉะเพาะ ข้อค่าสินบน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ศาลจะให้จำเลยเสียค่าสินบนนำจับไม่ได้ ในเมื่อไม่ได้ปรับจำเลยและตาม พ.ร.บ.นี้มิได้ให้อำนาจอัยยการเป็นผู้มีสิทธิร้องขอแทนผู้รับสินบนได้ พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่า ๑. อัยยการมีสิทธิขอค่าสินบนนำจับ

๒. ผู้ทำผิดต้องเสียค่าสินบนนำจับเสมอไป ไม่ว่าศาลจะพิพากษาปรับหรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่า ม.๓๐ หาได้บัญญัติให้อำนาจอัยยการที่จะร้องขอค่าสินบนนี้แต่อย่างใดไม่ ทั้งไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจอัยยการที่จะฟ้องแทนในกรณีเช่นนี้ได้ อัยยการไม่มีสิทธิขอให้จำเลยเสียค่าสินบนแก่ผู้แจ้งความ และไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยถึงปัญหาข้ออื่น พิพากษายืน.