คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 174/2477

คำว่า ปล่อย ตามมาตราข้างบนนี้หมายความว่ายอมให้สัตว์เที่ยวไปตามพอใจของมัน แต่ถ้ามีผู้เลี้ยงดูแลควบคุมอยู่ด้วยแล้วไม่เรียกว่า ปล่อยเจ้าของสัตว์เลี้ยงแลเฝ้าดูแลให้สัตว์กินหญ้าอยู่ สัตว์นั้นเข้าไปกัดกินข้าวในไร่นาของผู้อื่น เจ้าของสัตว์ยังไม่มีผิดตามกฎหมายข้างบน วิธีพิจารณาอาชญา แปลกฎหมาย กฎหมายอาชญามาตรา 340 ข้อ 1 นั้นหาได้ประสงค์ว่าเมื่อสัตว์พาหนะหรือปสุสัตว์ของผู้ใดเข้าไปในเรือกสวนไร่นาของผุ้อื่นแล้วเจ้าของสัตว์จะต้องมีผิดตามมาตรานี้เสมอไป

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล่อยให้กระบือของจำเลยเข้าไปในไร่ของ จ.แลกัดกินต้นข้าวเสียหายขอให้ลงโทษตาม ม.๓๔๐

จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยเลี้ยงแลเฝ้าดูแลให้กระบือกินหญ้าอยู่ แต่รับว่ากระบือเข้าไปในสวนแลกัดกินต้นข้าวของ จ.จริง ฝ่ายโจทก์ก็รับว่ากระบือของจำเลยมีคนเลี้ยงดูอยู่จริง แลต่างไม่ติดใจสืบพะยานต่อไป

ศาลเดิมเห็นว่าแม้กระบือของจำเลยจะมีผู้เลี้ยงอยู่ก็ดี ถ้าผู้เลี้ยงปล่อยให้กระบือเข้าเรือกสวนไร่นาของผู้อื่นแล้วก็ย่อมมีความผิด จึงให้ปรับจำเลย

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคดีไม่ได้ความว่ากระบือของจำเลยกินข้าวของ ว. โดยความเลินเล่อของจำเลยหรือไม่จึงให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าคำว่า ปล่อย ตามมาตรา ๓๔๐ ข้อ ๑ นั้น หมายความว่ายอมให้สัตว์เที่ยวไปตามพอใจของมัน แต่คำว่า เลี้ยง นั้นย่อมมีการดูแลควบคุมอยู่เมื่อโจทก์รับว่าจำเลยเลี้ยงกระบืออยู่ดังนี้จะฟังว่าจำเลยปล่อยให้กระบือเข้าไร่ของ จ. ไม่ได้แลตามคำในบทมาตรา ๓๔๐ ข้อ ๑ นั้นแสดงให้เห็นว่า ไม่ได้ประสงค์ว่าเมื่อสัตว์พาหนะหรือปสุสัตว์ของใครเข้าไปในเรือกสวนไร่นาของผู้อื่นแล้ว เจ้าของสัตว์จะต้องมีผิดทางอาชญามาตรานี้เสมอไป จึงให้ยกฎีกาโจทก์