คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1747/2492

ตาม พ.ร.บ.อากรการฆ่าสัตว์ กฎหมายให้ปรับตามจำนวนตัวสัตว์ที่ฆ่า ไม่ใช่เรียงตามตัวผู้กระทำผิด

(อ้างฎีกาที่ 106/2476)

เมื่อศาลปรับจำเลยในการฆ่าสัตว์ โดยมิได้รับอนุญาต และจำเลยรับโทษครบแล้ว เมื่อโจทก์ฟ้องจำเลยอื่นขึ้นมาอีก ศาลได้แต่พิพากษาปรับจำเลยคดีหลังรวมกับจำเลยในคดีก่อนแล้วให้ปล่อยตัวไป

ได้ความว่า จำเลยสมคบกับพวกที่ได้ฟ้องศาลไปแล้วตามสำนวนอาญาแดงที่ ๕๙๗/๒๔๙๐ ฆ่าโค ๑ ตัว โดยมิได้รับอนุญาตและเสียอากรฆ่าสัตว์จากเจ้าพนักงาน

ศาลชั้นต้นปรับจำเลยรวมกับจำเลยในคดีแดงที่ ๕๙๘/๒๔๙๐ เป็นเงิน ๑๐๐ บาท ลดรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงปรับรวมกันเป็นเงิน ๕๐ บาท แต่ปรากฎว่าจำเลยในคดีนั้นได้ต้องชัง และเสียค่าปรับครบถ้วนแล้ว จึงปล่อยจำเลยไป

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ที่กฎหมายให้ปรับเรียงตัวสัตว์ที่ฆ่าเป็นการกำหนดโทษปรับอย่างสูงไว้ ไม่ได้บังคับว่า ถ้าหลายคนทำผิด จะต้องปรับรวมกันไม่เกินโทษอย่างสูง จึงพิพากษาแก้ให้ปรับจำเลย ๑๐๐ บาท ลดรับกึ่งหนึ่ง ๕๐ บาท ไม่ใช้ค่าปรับให้จัดการตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๘

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การวางโทษปรับเรียงตัวสัตว์ที่ฆ่านั้น หมายความว่าจะเป็นคนเดียวหรือหลายคนรวมกันกระทำผิด การปรับให้ถือเอาจำนวนสัตว์ที่ถูกฆ่า ตัวหนึ่งต้องปรับไม่เกินจากที่กฎหมายกำหนดไว้หาได้ประสงค์จะปรับเรียงตามตัวบุคคลผู้กระทำผิดไม่จึงต้องปรับจำเลยกับพวกรวมไม่ให้เกิน ๑๐๐ บาท เท่านั้นตามที่ศาลชั้นต้นวางโทษ พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ บังคับคดีตามศาลชั้นต้น