คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1752/2492

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ยาสูบ 2486 มาตรา 19,40 โดยกล่าวว่า จำเลยจำหน่ายยาสูบเกินราคาที่อธิบดีกรมสรรพสามิตกำหนดไว้แต่ไม่ได้บรรยายว่าจำเลยเป็นผู้ทำการจำหน่ายยาสูบ ดังนี้ ย่อมเป็นฟ้องไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) โจทก์จะขอสืบพยานเพื่อเพิ่มเติมฟ้องหาได้ไม่

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยจำหน่ายยาสูบซิกาแรตตราเสือให้นายจันทร์ 1 ซอง (20 มวน) ราคา 2 บาท สูงกว่าราคาที่อธิบดีกรมสรรพาสามิตกำหนดไว้ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ. 2486 มาตรา 19, 40 จำเลยให้การรับว่าได้ขายบุหรี่เกินราคาไปจริง แต่บุหรี่นี้จำเลยซื้อมาสูบเอง นายจันทร์มาขอซื้อก็ขายไป ไม่ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายยาสูบจากเจ้าพนักงาน

โจทก์จะขอสืบพยานจำเลยไม่ติดใจสืบพยาน ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานแล้วพิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 19, 40 โดยกล่าวว่าจำเลยจำหน่ายยาสูบเกินราคาที่อธิบดีกำหนดไว้เท่านั้นไม่ได้ยืนยันว่าจำเลยเป็นผู้ทำการจำหน่ายยาสูบดังกฎหมายกำหนดไว้เป็นฟ้องไม่สมบูรณ์ โจทก์ขอสืบพยานเพื่อเพิ่มเติมฟ้องเสียก่อนโดยไม่ยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องนั้น ศาลอนุญาตไม่ได้

พิพากษายืน