คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1766/2509

จำเลยชักปืนซึ่งมีกระสุนบรรจุอยู่ออกมาแล้วกระชากลูกเลื่อนขึ้นลำ จ้องเล็งไปยังผู้เสียหาย นิ้วมือแตะอยู่ที่ไกปืน พร้อมที่จะยิงโจทก์ร่วม จำเลยยังไม่ยิงทันทีเพราะเกรงกระสุนจะถูกมารดาโจทก์ร่วม ประกอบกับพวกของจำเลยเข้าแย่งปืนจากจำเลยไป จำเลยจึงยิงโจทก์ร่วมไม่สำเร็จ การกระทำของจำเลยเป็นการแสดงเจตนาจะฆ่าโจทก์ร่วมโดยได้ลงมือกระทำความผิดนั้นแล้วแต่กระทำไปไม่ตลอด จำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่น

(ตามนัยฎีกาที่ 147/2504 ประชุมใหญ่)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยพยายามฆ่า

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยชักปืนออกมาแต่ไม่ได้ยิง ไม่เข้าเกณฑ์พยายามฆ่า เพราะอาจเป็นการเตรียมไว้เพื่อป้องกันตัว หรืออาจเป็นการขู่ก็ได้ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยได้ใช้อาวุธปืนบรรจุกระสุนจ้องยิงตรงไปทางโจทก์ร่วม โดยจำเลยได้กระชากลูกเลื่อนขึ้นลำ นิ้วมือแตะอยู่ที่ไกปืนพร้อมที่จะยิงโจทก์ร่วมอยู่แล้ว จำเลยไม่ยิงทันทีเพราะเกรงกระสุนปืนจะถูกมารดาโจทก์ร่วม ประกอบกับพวกจำเลยได้แย่งปืนจากจำเลยไป เป็นความผิดฐานพยายามแล้ว พิพากษากลับ ให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๑๐ ปี และริบของกลาง

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยได้ชักปืนซึ่งมีกระสุนบรรจุอยู่ออกมาแล้วกระชากลูกเลื่อนขึ้นลำจ้องเล็งไปทางผู้เสียหาย นิ้วมือแตะอยู่ที่ไกปืนพร้อมที่จะยิงโจทก์ร่วม หากแต่ขณะนั้นมารดาโจทก์ร่วมกำลังกอดปล้ำโจทก์ร่วมอยู่ จำเลยจึงยังไม่ยิงทันที เพราะเกรงกระสุนจะถูกมารดาโจทก์ร่วม ประกอบกับนายจำนงค์พวกของจำเลยเข้าแย่งปืนจากจำเลยไป จำเลยจึงยิงโจทก์ร่วมไม่สำเร็จ เห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นการแสดงเจตนาจะฆ่าโจทก์ร่วมโดยได้ลงมือกระทำความผิดนั้นแล้ว แต่กระทำไปไม่ตลอด จำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘,๘๐ พิพากษายืน