โจทก์ฟ้องว่า จำเลยพยายามฆ่านายเลื่อนโดยไตร่ตรองไว้ก่อนขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา ม. 288, 289, 80
จำเลยรับสารภาพตามฟ้อง
โจทก์นำพยานเข้าสืบประกอบ คือ นายเลื่อนผู้เสียหายและส่งอ้างคำให้การชั้นสอบสวนของจำเลย
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเพียงทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสและไม่เชื่อว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า พิพากษาต้องกันว่าจำเลยผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297 รับสารภาพลดโทษกึ่งหนึ่งตาม มาตรา 78 คงให้จำคุก 2 ปี ข้อหาอื่นให้ยก
โจทก์ฎีกา
ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเพียงทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส และไม่เชื่อว่าจำเลยมีเจตนาฆ่านั้น จะถือว่าวินิจฉัยผิดจากถ้อยคำในสำนวนหรือวินิจฉัยขัดต่อกฎหมายหาได้ไม่ และการที่จะเชื่อหรือฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อไม่ได้มีการปฏิบัติตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 221 ศาลฎีกาจะรับวินิจฉัยข้อนี้ไม่ได้ จึงให้ยกฎีกาโจทก์