คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1787/2532

สินค้าที่จำเลยนำเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟ จึงเป็นชุดของเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟ ซึ่งตามพระราชกำหนดพิกัดอัตราศุลกากร พ.ศ. 2503 ภาค 1 หลักเกณฑ์การตีความพิกัดอัตราศุลกากร ข้อ 6 บัญญัติว่า ของครบชุดสมบูรณ์หรือของซึ่งมีลักษณะอันเป็นสาระสำคัญที่ทำให้เห็นได้ว่าเป็นของครบชุด ที่นำเข้ามาโดยแยกออกจากกันหรือมิได้ประกอบเข้าด้วยกัน แม้จะแยกนำเข้าต่างวาระกันก็ตาม ให้จัดเข้าในประเภทที่ว่าด้วยของครบชุดสมบูรณ์ได้ เมื่อเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟเป็นสินค้าประเภทพิกัดที่ 85.16 จึงต้องจัดสินค้าที่จำเลยนำเข้าเข้าในประเภทพิกัดที่ 85.16 ด้วย ที่เจ้าพนักงานกรมศุลกากรโจทก์จัดสินค้าดังกล่าวเข้าในประเภทพิกัดที่ 85.19 ในฐานะเป็นเครื่องไฟฟ้าสำหรับต่อและตัดวงจรไฟฟ้าจึงไม่ชอบด้วยหลักเกณฑ์การตีความพิกัดอัตราศุลกากร

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระเงินอากรที่ขาดและเงินเพิ่มให้โจทก์จำนวน ๘๖,๐๕๑.๖๗ บาท พร้อมดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่า จำเลยชำระภาษีอากรถูกต้องแล้ว จึงไม่ต้องรับผิด ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงิน ๘๖,๐๕๑.๖๗ บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเงินให้โจทก์เสร็จ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า การรถไฟแห่งประเทศไทยสั่งซื้อเครื่องถ่ายทอดสัญญาณ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟจากจำเลย ในการนำสินค้าชนิดนี้เข้ามาในราชอาณาจักร จำเลยนำใบขนสินค้าขาเข้าแบบแสดงรายการการค้าเพื่อชำระอากรขาเข้า ภาษีการค้าและภาษีบำรุงเทศบาล โดยสำแดงว่าสินค้าดังกล่าวจะต้องชำระอากรขาเข้าในประเภทพิกัด ๘๕.๑๖ แต่เจ้าพนักงานประเมินของโจทก์ที่ ๑ เห็นว่าสินค้าดังกล่าวเป็นเครื่องตัดต่อวงจรชนิดหนึ่ง เป็นเพียงส่วนหนึ่งของอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟเท่านั้น ต้องจัดเข้าพิกัดประเภทที่ ๘๕.๑๙ แล้ววินิจฉัยว่าสินค้าที่จำเลยนำเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟ นายสุรินทร์ ศิวะประดิษฐ์ วิศวกรกำกับแผนกอาณัติสัญญาณ การรถไฟแห่งประเทศไทย เบิกความว่า การให้สัญญาณจะขาดสินค้าที่จำเลยนำเข้ามาไม่ได้ฉะนั้นสินค้าดังกล่าวจึงเป็นชุดของเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้าสำหรับใช้กับรถไฟ ซึ่งตามพระราชกำหนดพิกัดอัตราศุลกากร พ.ศ. ๒๕๐๓ ภาค ๑ หลักเกณฑ์การตีความพิกัดอัตราศุลกากร ข้อ ๖ บัญญัติว่า "ของครบชุดสมบูรณ์หรือของซึ่งมีลักษณะอันเป็นสาระสำคัญที่ทำให้เห็นได้ว่าเป็นของครบชุดสมบูรณ์ ที่นำเข้ามาโดยแยกออกจากกันหรือมิได้ประกอบเข้าด้วยกัน แม้จะแยกนำเข้าต่างวาระกันก็ตาม ให้จัดเข้าในประเภทที่ว่าด้วยของครบชุดสมบูรณ์ได้" ดังนี้ เมื่อเครื่องอุปกรณ์ควบคุมการจราจรด้วยไฟฟ้า สำหรับใช้กับรถไฟเป็นสินค้าประเภทพิกัดที่ ๘๕.๑๖ จึงต้องจัดสินค้าที่จำเลยนำเข้า เข้าในประเภทพิกัดที่ ๘๕.๑๖ ด้วย

การที่เจ้าพนักงานของโจทก์ที่ ๑ ประเมินโดยจัดสินค้าที่จำเลยนำเข้า เข้าในประเภทพิกัดที่ ๘๕.๑๙ ในฐานะเป็นเครื่องไฟฟ้าสำหรับต่อและตัดวงจรไฟฟ้า จึงไม่ชอบด้วยหลักเกณฑ์การตีความพิกัดอัตราศุลกากร ที่กล่าวมาแล้วการประเมินของเจ้าพนักงานไม่ชอบ

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์